سه هزاره سوم است پس از بُندَهِشن آغاز می شود. در این زمانه آفرینش به ناپاکی می آلاید و جهان میان نیکی و بدی ، تاریکی و روشنی بسر می شود.
واژگانی چون گومیچشن، بندهشن، آمیچشن و ویچارشن را که نام دوران اساطیرى ایران باستان در متون کهن و شاهنامه هستند را به واژه نامه بیفزایید.