گولییِلمو مارکونی ( به ایتالیایی: Guglielmo Marconi ) تلفظ ایتالیایی: ∗ ( زادهٔ ۲۵ آوریل ۱۸۷۴ – درگذشتهٔ ۲۰ ژوئیهٔ ۱۹۳۷ ) مهندس برق ایتالیایی و دریافت کنندهٔ جایزهٔ نوبل بود که در گسترش سیستم بی سیم تلگرافی یا همان رادیو تأثیر بسیاری داشت. مارکونی رئیس فرهنگستان ایتالیا[ ۱] و عضو شورای عالی فاشیستی ایتالیا بود. [ نیازمند منبع]
گولِلمو مارکونی در شهر بولونیای ایتالیا زاده شد. وی دومین پسر خانوادهٔ جوزپه مارکونی[ ۲] و آنی جیمسون[ ۳] بود که از اشراف و سرشناسان ایتالیا به شمار می رفتند. مادرش، آنی، دختر اندرو جیمسون[ ۴] از نوادگان دافنه[ ۵] در وکسفورد[ ۶] ایرلند بود.
مارکونی به طور خصوصی درس خواند و تحصیلاتش را زیر دست آموزگاران کارکشتهٔ ایتالیایی در بولونیا و فلورانس ادامه داد. در جوانی علاقهٔ زیادی به فیزیک و الکترونیک داشت و کارها و پژوهش های کسانی مانند ماکسول، هرتز و دیگران را مطالعه می کرد.
در ۱۸۹۵ آزمایش هایش را در آزمایشگاه پدرش در پونتکیو[ ۷] آغاز کرد و نخستین سیگنال های رادیویی تلگراف بی سیم را در فاصلهٔ یک و نیم مایلی مخابره کرد. در ۱۸۹۶ مارکونی تجهیزات آزمایشگاهی خود را به انگلستان برد و در آنجا با سِر ویلیام پریس، [ ۸] سرمهندس الکترونیکِ ادارهٔ پست آشنا شد و پس از یک سال، اختراع سیستم تلگراف بی سیم را به نام خود ثبت کرد.
مارکونی یکی از دستگاه های فرستنده رادیویی خود را با موفقیت تمام در لندن بین ایستگاه مخابراتی سالزبری[ ۹] و بریستول[ ۱۰] به نمایش گذاشت و در ژولای ۱۸۹۷ کمپانی تلگراف بی سیم و سیگنال[ ۱۱] [ ۱۲] با مسوولیت محدود را تأسیس کرد. این شرکت در ۱۹۰۰ به کمپانی تلگراف بی سیم مارکونی تغییر نام داد. در همان سال سیستم بی سیم خود را در فاصله ۱۲ مایلی و در حضور مقامات دولتی ایتالیا در اسپتزیا[ ۱۳] به نمایش گذاشت که رکوردی چشم گیر تا آن زمان بود.
در ۱۸۹۹ ارتباط تلگراف بی سیم میان دو کشور فرانسه و انگلیس برقرار شد. او ایستگاه های بی سیم ثابتی را در نیدلز، [ ۱۴] آیل آو ویت، [ ۱۵] بورن موث[ ۱۶] و پس از آن در هاون هتل، [ ۱۷] پول[ ۱۸] و دورست[ ۱۹] برپا کرد. وی همچنین در ۱۹۰۰ امتیاز مخابرات بی سیم به نام خود ثبت کرد و در سال ۱۹۴۳ این امتیاز باطل شد و به نام نیکولا تسلا ثبت گردید
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگولِلمو مارکونی در شهر بولونیای ایتالیا زاده شد. وی دومین پسر خانوادهٔ جوزپه مارکونی[ ۲] و آنی جیمسون[ ۳] بود که از اشراف و سرشناسان ایتالیا به شمار می رفتند. مادرش، آنی، دختر اندرو جیمسون[ ۴] از نوادگان دافنه[ ۵] در وکسفورد[ ۶] ایرلند بود.
مارکونی به طور خصوصی درس خواند و تحصیلاتش را زیر دست آموزگاران کارکشتهٔ ایتالیایی در بولونیا و فلورانس ادامه داد. در جوانی علاقهٔ زیادی به فیزیک و الکترونیک داشت و کارها و پژوهش های کسانی مانند ماکسول، هرتز و دیگران را مطالعه می کرد.
در ۱۸۹۵ آزمایش هایش را در آزمایشگاه پدرش در پونتکیو[ ۷] آغاز کرد و نخستین سیگنال های رادیویی تلگراف بی سیم را در فاصلهٔ یک و نیم مایلی مخابره کرد. در ۱۸۹۶ مارکونی تجهیزات آزمایشگاهی خود را به انگلستان برد و در آنجا با سِر ویلیام پریس، [ ۸] سرمهندس الکترونیکِ ادارهٔ پست آشنا شد و پس از یک سال، اختراع سیستم تلگراف بی سیم را به نام خود ثبت کرد.
مارکونی یکی از دستگاه های فرستنده رادیویی خود را با موفقیت تمام در لندن بین ایستگاه مخابراتی سالزبری[ ۹] و بریستول[ ۱۰] به نمایش گذاشت و در ژولای ۱۸۹۷ کمپانی تلگراف بی سیم و سیگنال[ ۱۱] [ ۱۲] با مسوولیت محدود را تأسیس کرد. این شرکت در ۱۹۰۰ به کمپانی تلگراف بی سیم مارکونی تغییر نام داد. در همان سال سیستم بی سیم خود را در فاصله ۱۲ مایلی و در حضور مقامات دولتی ایتالیا در اسپتزیا[ ۱۳] به نمایش گذاشت که رکوردی چشم گیر تا آن زمان بود.
در ۱۸۹۹ ارتباط تلگراف بی سیم میان دو کشور فرانسه و انگلیس برقرار شد. او ایستگاه های بی سیم ثابتی را در نیدلز، [ ۱۴] آیل آو ویت، [ ۱۵] بورن موث[ ۱۶] و پس از آن در هاون هتل، [ ۱۷] پول[ ۱۸] و دورست[ ۱۹] برپا کرد. وی همچنین در ۱۹۰۰ امتیاز مخابرات بی سیم به نام خود ثبت کرد و در سال ۱۹۴۳ این امتیاز باطل شد و به نام نیکولا تسلا ثبت گردید
wiki: گولیلمو مارکونی