گوشوری

لغت نامه دهخدا

گوشوری. [ گوش ْ وَ ] ( حامص مرکب ) عمل گوشور. صفت گوشور. رجوع به گوشور شود.

فرهنگ فارسی

۱ - دارای گوش بودن . ۲ - شنوندگی سامع بودن . ۳ - دارای گوش بزرگ بودن .
عمل گوشور . صفت گوشور

پیشنهاد کاربران

بپرس