گوشوارک
/guSvArak/
لغت نامه دهخدا
گوشوارک. [ گوش ْ رَ ] ( اِ مرکب ) گوشوارک درختچه ای است از جنس «اوونیموس » که در اغلب جنگلهای شمال و ارسباران موجود است و چهار گونه آن را در ایران نام برده اند: 1- اوونیموس اروپئا ، دارای چوبی است سخت و فشره و زغال آن در نقاشی به کار می رود. 2- اوونیموس لاتیفولیا ، آن را در شیرگاه گوشوارک ، در نور سیاتوسکا، در طوالش سردار و در کتول السبی ( ال اسبی ) می خوانند. 3- اوونیموس ولوتینا ، این گونه را در کلاردشت سفیدال ، در زیارت سیاه شن ، در نور گوشوارک و در کتول گوش حلقه علف می خوانند. 4- اوونیموس وروکوزا ، این گونه در ارسباران دیده شده است. ( جنگل شناسی کریم ساعی ص 276 ). رجوع به واژه نامه گیاهی دکتر اسماعیل زاهدی ص 83 شود.
فرهنگ فارسی
گوشوارک درختچه ایست از جنس اوونیموس که در اغلب جنگلهای شمال وارسباران موجود است و چهار گونه آن را در ایران نام برده اند .
فرهنگ عمید
۲. [قدیمی] گوشوار کوچک.
فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه عمومی
گوشوارک ( به انگلیسی: Stipule ) در یک گیاه زایدهٔ یک برگ است که غالبا به صورت جفت از قاعدهٔ دمبرگ منشا می گیرد. [ ۱]
wiki: گوشوارک
گوشوارک (سرده). گوشوارک ( نام علمی: Euonymus ) نام یک سرده از تیره گوشوارکیان است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفwiki: گوشوارک (سرده)
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید