گوشه گیری. [ ش َ / ش ِ ]( حامص مرکب ) عمل گوشه گیر. انزواء. اعتزال. کناره گیری. عزلت. تنهایی. تجرد. زهد. گوشه نشینی : در عین گوشه گیری بودم چو چشم مستت و اکنون شدم به مستان چون ابروی تو مایل.حافظ.گوشه گیری و سلامت هوسم بود ولی فتنه ای می کند آن نرگس فتان که مپرس.حافظ.- گوشه گیری کردن ؛ گوشه نشینی کردن. اعتزال. انزوا.
در گوشه ای نشستن، گوشه نشینی، انزوا: گوشه گیری و سلامت هوسم بود ولی / شیوه ای می کند آن نرگس فَتّان که مپرس (حافظ: ۵۴۸ ).
در بستن از ؛ دوری جستن از. گوشه گرفتن از :برگزیدم به خانه تنهاییوز همه کس درم ببستم چست. شهید.از خلق گوشه گرفتن ؛ عزلت گرفتن. انزوا گرفتن.Withdrawal+ عکس و لینک