گوشه گوشه. [ ش َ / ش ِ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) دارای گوشه که محدود به زوایاو مثلثها است. || ( ق مرکب ) از این گوشه به آن گوشه و از این طرف به آن طرف. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
۱ - دارای گوشه ها محدود بزوایا . ۲ - از این گوشه بدان گوشه از ین طرف بان طرف .
