گوشه کنایه

/guSekenAye/

لغت نامه دهخدا

گوشه کنایه. [ ش َ / ش ِ ک ِ ی َ / ی ِ ] ( اِ مرکب ) کنایه. تعریض. حرفهای گوشه دار. سخنان طعن آمیز.
- گوشه کنایه زدن ؛ کنایه زدن. با اشاره گفتن. به طعن گفتن.

فرهنگ فارسی

( اسم ) سخن طعن آمیز حرف گوشه دار تعریض .

پیشنهاد کاربران

بپرس