گوشت بوقلمون

گوشت بوقلمون ( انگلیسی: Turkey meat ) ، یا خوراک بوقلمون، غذایی محبوب در بسیار از کشورهای جهان است. این غذا در مراسم هایی چون روز شکرگزاری، کریسمس و شب سال نو اهمیت زیادی پیدا می کند.
بوقَلَمون، گونهٔ بزرگی از پرندگان است که از سردهٔ ( جنس ) ملیگریس ( Meleagris ) و بومی آمریکای شمالی می باشد. بوقلمون ها در راسته ماکیان سانان ( Galliformes ) قرار دارند.
بوقلمون ها با یک ریش گوشتی که از زیر نوک آویزان است و با یک برآمدگی گوشتی که از بالای نوک آویزان است و اسنود ( snood ) نامیده می شود، متمایز می گردنند. با طول بالی از ۱٫۵ تا ۱٫۸ متر، بوقلمون ها بزرگ ترین پرندگان جنگل های محل زندگی خود هستند. همچون بسیاری از دیگر گونه های راستهٔ ماکیان سانان، بوقلمون نر بزرگ تر و رنگارنگ تر از بوقلمون ماده است.
گوشت این پرنده حاوی هر دو نوع گوشت سفید و قرمز است. ۶۵ درصد گوشت بوقلمون سفید و در ناحیه سینه و ۳۵ درصد آن تیره و در ناحیه ران ها قرار دارد. هریک از این گوشت ها از نظر طعم و مزه باهم متفاوتند. گوشت سینه و بال ها سفید و گوشت قرمز آن که اغلب در ران ها یافت می شود،
گوشت بوقلمون به دلیل بافت ویژه ای که دارد هنگام طبخ حجم خود را از دست نمی دهد و به دلیل داشتن پروتئین بالا، حداقل چربی اشباع، کمترین سطح کلسترول و فقدان چربی میان بافتی در مقایسه با گوشت قرمز از اهمیت بسیاری برخوردار است و منبع مناسبی از ویتامین های A, B1، B3، B6، B12 و املاحی چون سلنیوم، منیزیم، مس، آهن، روی، پتاسیم و اسید آمینه تریپتوفان به شمار می رود. [ ۲]
گوشت بوقلمون دارای مقدار کمی اگزالات است؛ بنابراین بیماران مبتلا به سنگ کلیه اگزالاتی باید در مصرف آن محتاط باشند. این گوشت به دلیل حاوی بودن اسید آمینه پورین در مبتلایان به نقرس باید به میزان بسیار کم مصرف شود.
بر اساس داده های ایسنا، متوسط مصرف گوشت بوقلمون در اروپا را ۱۱ برابر ایران عنوان کرده است. [ ۳]