گوش گیر

/guSgir/

لغت نامه دهخدا

گوش گیر.( نف مرکب ) بمجاز آزاردهنده. اذیت کننده :
چو من بلبلی را بود ناگزیر
از این گوش گیران شوم گوشه گیر.

نظامی.

۱ - گوش کننده . ۲ - آزار دهنده اذیت کننده : چو من بلبلی را بود ناگزیر ازین گوش گیران شوم گوشه گیر . ( نظامی )

{earplug} [شنوایی شناسی] نوعی گوش بان که درون مجرای گوش بیرونی قرار می گیرد و آن را به کلی می بندد

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید