گوش گلو

لغت نامه دهخدا

گوش گلو. [ گ َ ] ( اِ مرکب ) جانوربحری است جهت مهره زدن به کار آید. ( نزهةالقلوب ).

فرهنگ فارسی

(اسم ) جانوری بحری است که جهت مهره زدن بکار آید ( نزهه القلوب ) . توضیح امکان دارد که مراد ماهی مرکب که یکی از نواعم از دست. پابرسران است باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس