گوش سنب

لغت نامه دهخدا

گوش سنب. [سُمْب ْ ] ( اِ مرکب ) هزارپا. ( ذخیره خوارزمشاهی ).

۱ - ( صفت ) آنچه گوش را سوراخ کند . ۲ - ( اسم ) هزار پا
هزارپا

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید