گوش بند. [ ب َ ] ( اِ مرکب ) آلت بستن گوش. رِفاده و عصابه ای که بر گوش بندند. ( ناظم الاطباء ). || آنچه آویزه گوش کنند : به خواهش چنان خواست کآن هوشمندز پندش دهد حلقه گوش بند.نظامی.
( اسم ) ۱ - آلت بستن گوش رفاده و عصابه ای که بر گوش بندند ۲ - آنچه آویز. گوش کنند : بخواهش چنان خواست آن هوشمند ز پندش دهد حلق. گوش بند . ( نظامی )
