گوسمان د آلفاراچه. گوسْمان دِ آلفاراچه (Guzman de Alfarache)
رمانی اثر ماتئو آلِمان، نویسندۀ اسپانیایی. بخش اول آن در ۱۵۹۹ و بخش بعدی در ۱۶۰۴ منتشر شد. از نخستین رمان های پیکارِسک است که محبوبیت بسیار یافت، به زبان های گوناگون ترجمه و الگویی برای این گونه داستان در نیمۀ نخست قرن ۱۷ شد. قهرمان داستان از زندگی سراسر جنایت، دزدی، فریب کاری، و نیز رهاکردن همسر ثروتمند خود و دیگر ماجراجویی هایش تا زمان دستگیری و محکومیت به پاروزدن در کشتی برده ها و سرانجام توبۀ خود سخن می گوید. این رمان بسیار طولانی تر از سَلَف خود، لازاریلوی تورمِسی، است و شوخ طبعی ملایم و طنز ظریف آن را نیز ندارد. تفسیرهای اخلاقیِ هر بخش بیش از عنصر روایی آن است و نفرت آمیخته به بدبینیِ نویسنده حاکی از زشتی زندگی و ماهیت اهریمنی انسان است هنگامی که از لطف خداوند محروم می شود.
رمانی اثر ماتئو آلِمان، نویسندۀ اسپانیایی. بخش اول آن در ۱۵۹۹ و بخش بعدی در ۱۶۰۴ منتشر شد. از نخستین رمان های پیکارِسک است که محبوبیت بسیار یافت، به زبان های گوناگون ترجمه و الگویی برای این گونه داستان در نیمۀ نخست قرن ۱۷ شد. قهرمان داستان از زندگی سراسر جنایت، دزدی، فریب کاری، و نیز رهاکردن همسر ثروتمند خود و دیگر ماجراجویی هایش تا زمان دستگیری و محکومیت به پاروزدن در کشتی برده ها و سرانجام توبۀ خود سخن می گوید. این رمان بسیار طولانی تر از سَلَف خود، لازاریلوی تورمِسی، است و شوخ طبعی ملایم و طنز ظریف آن را نیز ندارد. تفسیرهای اخلاقیِ هر بخش بیش از عنصر روایی آن است و نفرت آمیخته به بدبینیِ نویسنده حاکی از زشتی زندگی و ماهیت اهریمنی انسان است هنگامی که از لطف خداوند محروم می شود.
wikijoo: گوسمان_د_آلفاراچه