گوستاو گروس

گوستاو گروس ( Gustav Groß ) ( ۱۸۵۶ – ۱۹۳۵ ) ، یک سیاست مدار بوهمیایی آلمانی لیبرال ملی بود.
گوستاو گروس در ۱۲ ژوئن ۱۸۵۶ میلادی در راینچنبرگ در سلطنتی بوهم، بخشی از امپراتوری اتریش، متولد شد. پدرش، گوستاو رابرت گروس، صنعت گر راه آهن و یکی از شرکت کنندگان پارلمان فرانکفورتف به عنوان بخشی از انقلاب های سال ۱۸۴۸ میلادی در سراسر کنفدراسیون آلمان بود. گوستاو گروس در دانشگاه های وین و برلین اقتصادی سیاسی خواند. از سال ۱۸۷۷ تا ۱۸۸۱ میلادی او در ولایت اتریش پایین یکی از مقامات سیاسی و از سال ۱۸۸۵ میلادی، یک privatdozent ( پروفسور مستقل ) اقتصاد سیاسی در دانشگاه وین بود. او بعدها به ایگلاو نقل مکان کرد و به عضویت شورای مارگراویات موراویا درآمد. در سال ۱۸۸۹ میلادی او به مجلس نمایندگان ( به آلمانی: Abgeordnetenhaus ) ، مجلس نمایندگان شورای امپراتوری انتخاب شد. او به عنوان یک لیبرال آلمانی از شهر ایگلاو نمایندگی می کرد. زمانی که در مجلس نمایندگان بود او سخن گوی برای تمام اقوام آلمانی در شورا گردید. او عضو اتحادیه مدرسه آلمان شد و از سال ۱۸۸۵ رئیس این اتحادیه بود. گروس همچنین زندگی نامه نویس کارل ماکس نیز بود. [ ۱]
گروس از سال ۱۹۱۱ میلادی رئیس Deutscher Nationalverband، ائتلاف گسترده احزاب سیاسی ملی گرایان و لیبرال های آلمانی بود که برای رقابت در انتخابات ۱۹۱۱ میلادی با شورای امپراتوری شکل گرفته بود. Deutscher Nationalverband در آن انتخابات برنده شد. با وجود آن، این شورا پس از آغاز جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴ میلادی به تعلیق درآمد. گروس بعداً در سال های ۱۹۱۷ – ۱۹۱۸ میلادی، در جریان روزهای آخری اتریش – مجارستان، به طرف اخیر جنگ، به عنوان رئیس مجلس نمایندگان ایفای وظیفه کرد. در این سمت به عنوان رئیس نمایندگان، گوستاو گروس در جلسه ۱۲ نوامبر ۱۹۱۸، یک روز پس از کناره گیری امپراتور چارلس اول، «سخنرانی ۹ دقیقه پایانی» را ایراد کرد. بر اساس پیشنهاد گروس، یک پیشنهاد «برای جلسه بعدی هیچ روزی برای رای دادن وجود ندارد» ( keinen Tag für die nächste Sitzung zu bestimmen ) تصویب گردید. پس از ۱۰ دقیقه، جلسه به پایان رسیده و همراه با آن شورای امپراتوری نیز خاتمه یافت. در روز آینده، «آسمبله مشروطه ملی» جای شورا را گرفته و جمهوری آلمان - اتریش را اعلام کرد. [ ۲] [ ۳]
گروس به عنوان رئیس حزب بزرگ مردم آلمان، از ۲۱ اکتبر ۱۹۱۸ تا ۱۶ فوریه ۱۹۱۹ عضو آسمبله مشروطه ملی بود. او در موراویا از آلمان ها نمایندگی کرد، کشوری که به دلیل ممنوعیت از سوی قدرت های متحدین نتوانست بخشی از المان اتریش باقی بماند. در عوض، جمهوری چک - سلواکیا که از طریق نظامی سرزمین های آلمان ها را در موراویا و بوهمیا اشغال کرده بود، این زمین ها را به دست آورد. آلمان ها در سال ۱۹۱۹ میلادی در این سرزمین ها اجازه نداشتند تا در انتخابات آسمبله مشروطه اتریش شرکت کنند. پیشنهاد وین برای منصوب کردن نمایندگان پارلمان آلمان برای این مناطق مجبوراً لغو گردید.