گوزن سرخ (red deer)
نوعی گوزن بزرگ با پراکنش وسیع در سراسر اروپا، آسیا و افریقای شمالی. ارتفاع جنس نر کاملاً رشد کرده، تا برآمدگی بین دو استخوان کتف، حدود۱.۲ متر است. بز کوهی معمولی ۸۰ سانتی متر طول و پراکنشی مشابه دارد. در طول فصل تولید مثل، رنگ بدن آن ها قهوه ای پررنگ است و با نزدیک شدن زمستان خاکستر می شوند. بچه ها دارای خال هایی سفید اند. شاخ ها در آوریل و مه می افتند و چند روز پس از آن، رشد جدید شاخ ها آغاز می شود. حین رشد، شاخ های جدید با پوشش مخملی پوشیده می شوند و در این وضعیت بسیار حساس اند. شاخ ها در حدود دوازده هفتگی کاملاً رشد می کنند، و سپس پوشش مخملی آن ها می افتد. بعضی مواقع نرها بدون شاخ اند. گوزن سرخ (مرال) Cervus elaphus در تیره گوزن، راستۀ پستانداران زوج سم قرار دارد. گوزن سرخ بومی بریتانیا در ارتفاعات اسکاتلند و غرب انگلستان یافت، و در تعدادی پارک نیز نگهداری می شود. بقایای گوزن سرخ، که از بسترهای زغال سنگ انگلستان بیرون آورده شده است، نشان می دهد این گوزن ها زمانی بسیار بزرگ تر بودند و شاخ هایشان نیز از آنچه که امروز است ظریف تر بود. چندین نژاد گوزن سرخ در سراسر آسیا و اروپا پخش شده اند. بسیاری از آن ها نام های متفاوتی دارند، هنگول در کشمیر، و باراباراستیج در مغرب از آن جمله اند. گوزن سرخ از اروپا به نیوزیلند نیز برده شده است. همۀ این اشکال مشابه شکل اروپایی اند، اما اندازه و رنگ آن ها متفاوت است. در ایران، از خانوادۀ گوزن سه گونه شناسایی شده است: (۱) Cervus elaphus که از زیباترین گوزن هاست و به مرال نیز معروف است. این گوزن در جنگل های انبوه شمال و دور از انسان زندگی می کند. (۲) گوزن زرد Dama mesopotamica که جز در ایران در جای دیگر دیده نشده است. نسل این گوزن با مراقبت های که صورت گرفت، از انقراض نجات یافته است. (۳) شوکا Capreolus capreolus در جنگل های شمال و به تعداد محدود در جنگل های اورامانات زندگی می کند. این گوزن بر اثر شکار بی رویه و تخریب زیستگاه در معرض خطر انقراض قرار دارد.
نوعی گوزن بزرگ با پراکنش وسیع در سراسر اروپا، آسیا و افریقای شمالی. ارتفاع جنس نر کاملاً رشد کرده، تا برآمدگی بین دو استخوان کتف، حدود۱.۲ متر است. بز کوهی معمولی ۸۰ سانتی متر طول و پراکنشی مشابه دارد. در طول فصل تولید مثل، رنگ بدن آن ها قهوه ای پررنگ است و با نزدیک شدن زمستان خاکستر می شوند. بچه ها دارای خال هایی سفید اند. شاخ ها در آوریل و مه می افتند و چند روز پس از آن، رشد جدید شاخ ها آغاز می شود. حین رشد، شاخ های جدید با پوشش مخملی پوشیده می شوند و در این وضعیت بسیار حساس اند. شاخ ها در حدود دوازده هفتگی کاملاً رشد می کنند، و سپس پوشش مخملی آن ها می افتد. بعضی مواقع نرها بدون شاخ اند. گوزن سرخ (مرال) Cervus elaphus در تیره گوزن، راستۀ پستانداران زوج سم قرار دارد. گوزن سرخ بومی بریتانیا در ارتفاعات اسکاتلند و غرب انگلستان یافت، و در تعدادی پارک نیز نگهداری می شود. بقایای گوزن سرخ، که از بسترهای زغال سنگ انگلستان بیرون آورده شده است، نشان می دهد این گوزن ها زمانی بسیار بزرگ تر بودند و شاخ هایشان نیز از آنچه که امروز است ظریف تر بود. چندین نژاد گوزن سرخ در سراسر آسیا و اروپا پخش شده اند. بسیاری از آن ها نام های متفاوتی دارند، هنگول در کشمیر، و باراباراستیج در مغرب از آن جمله اند. گوزن سرخ از اروپا به نیوزیلند نیز برده شده است. همۀ این اشکال مشابه شکل اروپایی اند، اما اندازه و رنگ آن ها متفاوت است. در ایران، از خانوادۀ گوزن سه گونه شناسایی شده است: (۱) Cervus elaphus که از زیباترین گوزن هاست و به مرال نیز معروف است. این گوزن در جنگل های انبوه شمال و دور از انسان زندگی می کند. (۲) گوزن زرد Dama mesopotamica که جز در ایران در جای دیگر دیده نشده است. نسل این گوزن با مراقبت های که صورت گرفت، از انقراض نجات یافته است. (۳) شوکا Capreolus capreolus در جنگل های شمال و به تعداد محدود در جنگل های اورامانات زندگی می کند. این گوزن بر اثر شکار بی رویه و تخریب زیستگاه در معرض خطر انقراض قرار دارد.
wikijoo: گوزن_سرخ