در او درختان چون گوز هندی و پوپل
که هر درخت به سالی دهد مکرر بر.
فرخی.
هم از گوز هندی فراوان درخت جهان کرده بویاکشان باد سخت.
اسدی ( گرشاسبنامه ).
مغز گوز هندی پوست سیاه برداشته بتراشند و نان میده در شیر تازه با این گوز هندی تراشیده ترید کنند. ( ذخیره خوارزمشاهی ).