گورگِس، ویلیام (۱۸۵۴ـ۱۹۲۰)(Gorgas, William)
گورگِس، ویلیام
پزشک ارتش امریکا. روش هایی برای جلوگیری از گسترش تب زرد ابداع کرد. اقدامات او درخلال جنگ اسپانیا و امریکا و پس از آن، درخصوص بهبود بهداشتو استفاده از قرنطینه برای جداسازی ناقلان بیماری، موجب ریشه کنی تب زرد در هاوانای کوبا شد.بهبود بهداشت. گورگس تصمیم گرفت میزان مرگ ومیر ناشی از مالاریا، تب حصبه، اسهال خونی، و تب زرد در هاوانا را کاهش دهد. او مثل بسیاری دیگر از دانشمندان هم عصرش عقیده داشت که این بیماری ها ناشی از آلودگی با فضولات اند و لذا، اقداماتی را جهت بهبود امکانات بهداشتی آغاز کرد. برخی از این اقدامات عبارت بودند از ساختن کانال های فاضلاب، سیمان کردن کف اصطبل ها، و جمع آوری زباله ها. درپی این اقدامات، تعداد بیماران مالاریا، حصبه، و اسهال خونی کاهش بسیار یافت. گورگس مشاهده کرد که مرگ ومیر در سربازان اسپانیایی یا مهاجران اسپانیایی، که پس از جنگ به کوبا آمده بودند، بیشتر است و دریافت که ساکنان بومی احتمالاً به علت ابتلا به عفونت در اوایل زندگی نسبت به بیماری مقاوم شده اند. گورگس در شهر موبیل آلاباما زاده شد و در کالج پزشکی بیمارستان بلوو در نیویورک درس خواند. در مقام پزشک به ارتش امریکا پیوست و در ۱۸۹۸، هنگامی که جنگ اسپانیا و امریکا تقریباً پایان یافته بود، در مقام افسر ارشد بهداشت به هاوانا اعزام شد. هنگامی که گورگس در کوبا بود، والتر رید، یکی دیگر از پزشکان ارتش امریکا، دریافت که تب زرد را پشۀ انگل آئده اجیپتی منتقل می کند و عامل بیماری زا باید چند روز در بدن پشه تکامل یابد. زمانی که گورگس از این موضوع آگاهی یافت، بیماران را در اتاق هایی قرار داد که پشه نمی توانست به آن ها وارد شود و برای مالکانی که در خانۀ آن ها لارو پشه یافت می شد، جریمه هایی وضع کرد. بدین ترتیب، تب زرد را در هاوانا ریشه کن کرد. گورگس بار دیگر در ۱۹۰۴، در زمان ساخت کانال پاناما، با تب زرد به مبارزه پرداخت. او نتوانست بیماری را ریشه کن کند، ولی با اقدامات او تعداد بیماران به شدت کاهش یافت. گورگس تا زمان مرگ بزرگ ترین متخصص مهار تب زرد شناخته می شد.
گورگِس، ویلیام
پزشک ارتش امریکا. روش هایی برای جلوگیری از گسترش تب زرد ابداع کرد. اقدامات او درخلال جنگ اسپانیا و امریکا و پس از آن، درخصوص بهبود بهداشتو استفاده از قرنطینه برای جداسازی ناقلان بیماری، موجب ریشه کنی تب زرد در هاوانای کوبا شد.بهبود بهداشت. گورگس تصمیم گرفت میزان مرگ ومیر ناشی از مالاریا، تب حصبه، اسهال خونی، و تب زرد در هاوانا را کاهش دهد. او مثل بسیاری دیگر از دانشمندان هم عصرش عقیده داشت که این بیماری ها ناشی از آلودگی با فضولات اند و لذا، اقداماتی را جهت بهبود امکانات بهداشتی آغاز کرد. برخی از این اقدامات عبارت بودند از ساختن کانال های فاضلاب، سیمان کردن کف اصطبل ها، و جمع آوری زباله ها. درپی این اقدامات، تعداد بیماران مالاریا، حصبه، و اسهال خونی کاهش بسیار یافت. گورگس مشاهده کرد که مرگ ومیر در سربازان اسپانیایی یا مهاجران اسپانیایی، که پس از جنگ به کوبا آمده بودند، بیشتر است و دریافت که ساکنان بومی احتمالاً به علت ابتلا به عفونت در اوایل زندگی نسبت به بیماری مقاوم شده اند. گورگس در شهر موبیل آلاباما زاده شد و در کالج پزشکی بیمارستان بلوو در نیویورک درس خواند. در مقام پزشک به ارتش امریکا پیوست و در ۱۸۹۸، هنگامی که جنگ اسپانیا و امریکا تقریباً پایان یافته بود، در مقام افسر ارشد بهداشت به هاوانا اعزام شد. هنگامی که گورگس در کوبا بود، والتر رید، یکی دیگر از پزشکان ارتش امریکا، دریافت که تب زرد را پشۀ انگل آئده اجیپتی منتقل می کند و عامل بیماری زا باید چند روز در بدن پشه تکامل یابد. زمانی که گورگس از این موضوع آگاهی یافت، بیماران را در اتاق هایی قرار داد که پشه نمی توانست به آن ها وارد شود و برای مالکانی که در خانۀ آن ها لارو پشه یافت می شد، جریمه هایی وضع کرد. بدین ترتیب، تب زرد را در هاوانا ریشه کن کرد. گورگس بار دیگر در ۱۹۰۴، در زمان ساخت کانال پاناما، با تب زرد به مبارزه پرداخت. او نتوانست بیماری را ریشه کن کند، ولی با اقدامات او تعداد بیماران به شدت کاهش یافت. گورگس تا زمان مرگ بزرگ ترین متخصص مهار تب زرد شناخته می شد.
wikijoo: گورگس،_ویلیام_(۱۸۵۴ـ۱۹۲۰)