گورپشته های دیلمون ( عربی: مدافن دلمون ) یک میراث جهانی یونسکو[ ۱] تشکیل شده از شهرهای مردگان در جزیره اصلی بحرین است که قدمت آن به فرهنگ دیلمون و ام ّالنّار می رسد.
بحرین از زمان های گذشته به عنوان جزیره ای با تعداد گورهای زیاد شناخته شده بود، و گفته می شد با داشتن چندین کیلومترمربع گورپشته یکی از بزرگترین گورستان های جهان باستان است. گورستان ها در شمال جزیره در مناطقی با زمین سنگی کمی بالاتر از خاک های کشاورزی متمرکز شده اند، جنوب جزیره عموماً ماسه ای و صحراگونه است. مطالعات جدید نشان داده است که تقریباً حدود ۳۵۰٬۰۰۰ گورپشته باستانی می توانست تنها توسط جمعیت محلی در طی چند هزار سال ایجاد شود. همه قبرها از یک دوره تاریخی، ویا یک مدل نیستند، و در مناطق مختلف گورستان ممکن است ابعاد بسیار متفاوتی را از یکدیگر داشته باشند. تحقیقات تحت نظارت موزه ملی بحرین ( و با توجه زیاد انجمن باستان شناسی و تاریخی بحرین ) در حال انجام است، تا بتوان یک جدول زمانی دقیق برای همه این تفاوت ها و شباهت ها ایجاد و همچنین پیامدهای آن را بر روی جوامع سازنده آنها بررسی کرد.
یک گروه دانمارکی در دهه ۵۰ میلادی در قلعه بحرین پایتخت بحرین در عصر برنز در حال حفاری بودند که گورپشته ای را باز کردند و به وسائلی از ۳۷۰۰ - ۴۱۰۰ سال قبل برخورد کردند. [ ۲] [ ۳] افراد دیگری نیز شروع به حفاری دیگر قبرها کردند، و نمایی از ساختار و محتویات این گورها را ارئه دادند. [ ۴] [ ۵]
هر گورپشته از یک محفظه سنگی مرکزی تشکیل شده که توسط یک دیواره کوتاه حلقوی محصور و با خاک و ماسه پوشیده شده است. اندازه پشته ها متفاوت است، اما اکثر آنها ابعاد ۴٫۴ متر در ۹ متر قطر و بین ۱ - ۲ متر ارتفاع دارند. پشته های کوچکتر عموماً تنها یک محفظه دارند. محفظه ها معمولاً مستطیلی و دارای یک یا دو حفره در انتهای شمال شرقی خود هستند. در برخی موارد جفت حفره های دیگری نیز در قسمت میانی محفظه های بزرگتر وجود دارد. [ ۴] [ ۵]
اگرچه این حفره ها اکثراً دارای یک مدفون هستند، برخی از آنها چندین نفر را در خود جای داده و محفظه های ثانویه عموماً خالی هستند. مردگان عموماً به صورتی در محفظه قرار می گرفتند که سرشان به سمت انتهای دارای حفره بوده و بر پهلوی راست خود قرار داده می شدند. همراه اجساد برخی اشیاء قرار داشت. چند تکه سفال و گاهی مهروموم سنگی، سبدهای مهروموم شده با آسفالت، اشیاء ساخته شده با عاج، کوزه های سنگی، و سلاح های مسی نیز وجود داشت. اسکلت ها از هر دو جنس بوده و طول عمر تقریباً ۴۰ سال را نشان می دهند. نوزادان عموماً در کنار و خارج از دیواره حلقوی دفن می شدند. متوسط تعداد کودکان در هر خانواده ۱٫۶ نفر بود. [ ۴] [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبحرین از زمان های گذشته به عنوان جزیره ای با تعداد گورهای زیاد شناخته شده بود، و گفته می شد با داشتن چندین کیلومترمربع گورپشته یکی از بزرگترین گورستان های جهان باستان است. گورستان ها در شمال جزیره در مناطقی با زمین سنگی کمی بالاتر از خاک های کشاورزی متمرکز شده اند، جنوب جزیره عموماً ماسه ای و صحراگونه است. مطالعات جدید نشان داده است که تقریباً حدود ۳۵۰٬۰۰۰ گورپشته باستانی می توانست تنها توسط جمعیت محلی در طی چند هزار سال ایجاد شود. همه قبرها از یک دوره تاریخی، ویا یک مدل نیستند، و در مناطق مختلف گورستان ممکن است ابعاد بسیار متفاوتی را از یکدیگر داشته باشند. تحقیقات تحت نظارت موزه ملی بحرین ( و با توجه زیاد انجمن باستان شناسی و تاریخی بحرین ) در حال انجام است، تا بتوان یک جدول زمانی دقیق برای همه این تفاوت ها و شباهت ها ایجاد و همچنین پیامدهای آن را بر روی جوامع سازنده آنها بررسی کرد.
یک گروه دانمارکی در دهه ۵۰ میلادی در قلعه بحرین پایتخت بحرین در عصر برنز در حال حفاری بودند که گورپشته ای را باز کردند و به وسائلی از ۳۷۰۰ - ۴۱۰۰ سال قبل برخورد کردند. [ ۲] [ ۳] افراد دیگری نیز شروع به حفاری دیگر قبرها کردند، و نمایی از ساختار و محتویات این گورها را ارئه دادند. [ ۴] [ ۵]
هر گورپشته از یک محفظه سنگی مرکزی تشکیل شده که توسط یک دیواره کوتاه حلقوی محصور و با خاک و ماسه پوشیده شده است. اندازه پشته ها متفاوت است، اما اکثر آنها ابعاد ۴٫۴ متر در ۹ متر قطر و بین ۱ - ۲ متر ارتفاع دارند. پشته های کوچکتر عموماً تنها یک محفظه دارند. محفظه ها معمولاً مستطیلی و دارای یک یا دو حفره در انتهای شمال شرقی خود هستند. در برخی موارد جفت حفره های دیگری نیز در قسمت میانی محفظه های بزرگتر وجود دارد. [ ۴] [ ۵]
اگرچه این حفره ها اکثراً دارای یک مدفون هستند، برخی از آنها چندین نفر را در خود جای داده و محفظه های ثانویه عموماً خالی هستند. مردگان عموماً به صورتی در محفظه قرار می گرفتند که سرشان به سمت انتهای دارای حفره بوده و بر پهلوی راست خود قرار داده می شدند. همراه اجساد برخی اشیاء قرار داشت. چند تکه سفال و گاهی مهروموم سنگی، سبدهای مهروموم شده با آسفالت، اشیاء ساخته شده با عاج، کوزه های سنگی، و سلاح های مسی نیز وجود داشت. اسکلت ها از هر دو جنس بوده و طول عمر تقریباً ۴۰ سال را نشان می دهند. نوزادان عموماً در کنار و خارج از دیواره حلقوی دفن می شدند. متوسط تعداد کودکان در هر خانواده ۱٫۶ نفر بود. [ ۴] [ ۵]
wiki: گورپشته های دیلمون