گورهای اتوان

گورهای آتوان. گورهای آتوان ( به انگلیسی: The Tombs of Atuan ) ، کتابی است نوشتهٔ اورسولا لو گویین در ژانر فانتزی که دومین کتاب از مجموعهٔ دریای زمین است و اولین بار در شمارهٔ سال ۱۹۷۰ جهان فانتزی به چاپ رسید و سپس در سال ۱۹۷۱ به صورت کتاب منتشر شد. این کتاب، داستان جادوگری با نام گِد ( Ged ) را بیان می کند که به گورهای آتوان می رود تا حلقهٔ صلح اررت - آکبه ( Erret - Akbe ) را از راهبه های آتوان بدزدد و دوباره به جزایر میانی بازگرداند.
این کتاب نشان نیوبری را در سال ۱۹۷۲ از آن خود کرد.
داستان از زبان آرها ( Arha ) بازگو می شود ( نام حقیقی او تِنار است ) که دختری نوجوان است که مقام راهبهٔ اول گورهای آتوان را دارد ولی قدرت حقیقی از آن دو راهبهٔ دیگر با نام های کاسیل ( Kossil ) و تار ( Thar ) است. در ابتدای کتاب دربارهٔ کودکی آرها و انتخاب او به عنوان راهبهٔ اول می خوانیم و اینکه او چگونه به گورهای آتوان که مجموعه ای عظیم از شهرهای زیرزمینی و راهروهای باریک و بدون نور در زیر بیابانی خشک است خو می گیرد. او کم کم به راه های مخفی در دل گورهای آتوان آشنا می شود و روزها و شب های تنهایی اش را به گشت وگذار در این شهر زیرزمینی می گذراند. او که تا آن زمان هیچ مردی را ندیده است در یکی از شب ها، متوجه حضور مردی در یکی از تالارهای زیرزمینی می شود. با آشنایی از تمام راه های خروج، او را در آنجا گرفتار می کند و منتظر مرگش می شود. او که فهمیده که آن مرد، یک جادوگر است، با کمک خدمتکارش، مانان ( Manan ) ، به او غذا و آب می رساند و او را زنده اما زندانی نگاه می دارد تا دربارهٔ جادوگران و زندگی مردمان جزایر میانی اطلاعاتی بدست آورد.