گوردیمر نادین

دانشنامه آزاد فارسی

گوردیمِر، نادین (۱۹۲۳ـ۲۰۱۴)(Gordimer, Nadine)
گوردیمِر، نادین
بانوی رمان نویس و نویسندۀ داستان کوتاه اهل افریقای جنوبی. گوردیمر، که داستان هایش را جهانیان تحسین کرده اند و بسیاری او را وجدان بیدار افریقای جنوبی می دانند، سال ها از معروف ترین مخالفان تبعیض نژادی و سانسور بود. اغلب داستان های او در ژوهانسبورگ اتفاق می افتند و آمیزه ای از مسائل عام و خاص را تصویر می کنند که عمده ترین آن ها خانواده، جنسیت، تأثیرات متقابل اجتماعی میان نژادی، و تعهدات سیاسی در شرایط تبعیض نژادی است. در ۱۹۹۱ برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات شد. ایدئولوژی سیاسی گوردیمر در آثار اولیه اش انسان گرایی لیبرال است که از آن جمله اند: روزهای دروغی (۱۹۵۳)، نخستین رمان شرح حال گونۀ او، و دنیای بورژوایی متأخر (۱۹۶۶)، اما به تدریج به رادیکالیسم گرایید و آثاری آفرید ازجمله طرفدار حفاظت از محیط زیست (۱۹۷۴)، برندۀ جایزۀ بوکر، مردم جولای (۱۹۸۱)، و داستان پسرم (۱۹۹۰). در رمان کسی همراهم نباشد (۱۹۹۴) به موضوع گذر افریقای جنوبی از تبعیض نژادی به دموکراسی و در تفنگ خانه به مسائل ناشی از وقوع یک قتل در شرایط بعد از تبعیض نژادی می پردازد. گوردیمر در نوشتن داستان کوتاه چیره دست بود؛ برخی از مجموعه داستان های او عبارت اند از پرش و داستان های دیگر (۱۹۹۱). از آثار غیرداستانی اوست: مجموعۀ مقالات حرکت اساسی (۱۹۸۸) و زیستن در امید و تاریخ: یادداشت هایی از قرن ما (۱۹۹۹).

پیشنهاد کاربران

بپرس