گوربه گور

جان که می دادم ( ترجمه شده به گوربه گور در فارسی ) ( به انگلیسی: As I Lay Dying ) رمانی است اثر ویلیام فاکنر نویسنده شهیر آمریکایی و برنده جایزه نوبل ادبیات که نخستین بار در سال ۱۹۳۰ در آمریکا چاپ شد. عنوان کتاب برگرفته از کتاب ششم ادیسه اثر هومر است که در آن آگاممنون خطاب به اودوسئوس جمله عنوان کتاب یعنی «As I Lay Dying» را به کار می برد.
متن کتاب در ابتدا بسیار پیچیده به نظر می رسد. همچنین نوعی متفاوت از ساختار داستان، معرفی وضعیت حاضر و شخصیت ها همانند همه کتاب های فاکنر پیش روی خواننده است. هر فصل از داستان از زبان یکی از شخصیت های داستان نقل می شود که بسیار گیج کننده به نظر می رسد اما در نهایت با پیش روی وقایع در کتاب بیننده ارتباط بین وقایع و شخصیت ها را با کمی فراست درک می کند.
شخصیت های کتاب انسان های ساده روستایی در حاشیه می سی سی پی هستند که در جنوب آمریکای شمالی زندگی می کنند.
درون مایه متن کتاب پیوند عمیقی با مسئله مرگ دارد و زندگی را با غم و اندوه هایش ملموس تر می کند. ترجمه فارسی این کتاب به دست نجف دریابندری انجام گرفته و توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است. از ویژگی های این ترجمه به کارگیری فارسی گفتاری است.
فاکنر خود معتقد بوده است که کتاب حاضر را ظرف شش هفته آن هم همراه با کار شبانه پای کوره آتش نوشته است و پس از آن هم دستی در آن نبرده است، اما ساختمان داستان و ظرافت های موجود در آن به گونه ای است که خواننده گمان می کند باید بیش از این ها وقت و «عرق ریزی روح» صرف آن شده باشد. در هر حال این رمان را بسیاری از منتقدان ساده ترین و در عین حال کامل ترین رمان فاکنر دانسته اند و برخی حتی آن را شاهکار خوانده اند.
نجف دریابندری ترجمه عنوان کتاب ( As I Lay Dying ) را به زبان فارسی ناممکن دانسته است. او می گوید: «کوتاه ترین عبارتی که به نظر من می توانست معنای عنوان اصلی را دقیقاً بیان کند «همچون که دراز کشیده بودم و داشتم می مردم» است». لذا عنوان «گور به گور» که به نوعی اشاره به روایتگری مرگ در داستان می کند انتخاب شده است.
آن چه مسلم است این رمان مدخل خوبی به دنیای شگفت انگیز و پرآشوب داستان های فاکنر به شمار رفته است، اگرچه در مورد همین داستان هم باید گفت که سادگی آن تا حدی فریبنده است و دقایق و ظرایف آن غالباً در نگاه اول آشکار نمی گردد. [ ۱]