گور کندن

لغت نامه دهخدا

گور کندن. [ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) قبر برای مرده ساختن. کندن زمین را تا مرده رادر آن نهند. اجداث. اجتداث. ( تاج المصادر بیهقی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس