گور ایرانی یا گور ( نام علمی: Equus hemionus onager ) ، زیرگونه ای از گورخر آسیایی است که در معرض خطر انقراض قرار دارد و تنها حدود ۶۰۰ رأس از آن در حیات وحش باقی مانده است.
گور آسیایی در گذشته جمعیت فراوانی در خاورمیانه، آسیای میانه و چین داشته اما اکنون نسل آن در اغلب مناطق منقرض شده و از زیرگونهٔ ایرانی تنها سه جمعیت کوچک در بهرام گور شهرستان نی ریز استان فارس ، منطقهٔ خارتوران شاهرود و پنج انگشت شهرستان ابرکوه باقی مانده است. تعدادی از گورها در منطقه حفاظت شده کالمند در روستای بهادران شهرستان مهریز استان یزد حفاظت می شوند. بیشترین تعداد این جانور در پارک ملی خارتوران زندگی می کنند. همچنین حدود ۳۰ فرد از این جانور در مراکز تحقیقاتی در آمریکای شمالی نگهداری می شوند.
... [مشاهده متن کامل]
بیشترین گورخر ایران در تیرماه سال ۱۳۹۳ تعداد ۵۳۳ رأس گور در منطقهٔ حفاظت شدهٔ بهرام گور نی ریز و پارک ملی قطرویه نی ریز سرشماری شد که از این تعداد ۴۸۳ رأس بالغ و ۵۰ رأس کرّه بوده اند. در سال ۱۳۹۱ این تعداد ۴۳۳ رأس بوده است.
گور ایرانی از خر کمی بزرگ تر است، در حدود ۵۰۰ کیلوگرم وزن دارد و درازای بدن و سر حدوداً ۲٫۱ متر است و نسبت به خر شباهت بیشتری به اسب دارد. این جانور نسبت به اسب، پاهای کوتاه تری دارد و رنگش در خلال فصل ها تغییر می کند. در تابستان رنگش قهوه ای مایل به سرخ و در زمستان قهوه ای مایل به زرد است و بر پشتش نواری سیاه که با رنگ سفید احاطه شده، قرار دارد. گورها حدود ۴۰ سال عمر می کنند.
از گور ایرانی در سومر باستان برای کشیدن ارابه استفاده می کردند.
نسل گور ایرانی در معرض انقراض قرار دارد و در سال ۱۳۹۳ تنها در دو استان سمنان و فارس دیده شده اند. به همین دلیل گورها تحت حفاظت سازمان محیط زیست قرار دارند و شکار یا زنده گیری آن ها ممنوع بوده و جریمه سنگینی در پی دارد. همچنین برخی از سازمان های بین المللی جهت مقابله با انقراض این جانور فعالیت هایی انجام می دهند و اقدام به تکثیر آن در اسارت و سپس رهاسازی در زیستگاه های تاریخی یا تازه می کنند. به عنوان مثال در کشورهای عربستان، اسرائیل و اوکراین گورهای ایرانی تکثیر شده در اسارت در زیستگاه های سابق گورر سوری رهاسازی شده اند.
در سال ۱۹۶۸ میلادی تعداد ۱۱ گور ایرانی و گور ترکمنی با اسرائیل در برابر تعدادی غزال اسرائیلی مبادله شدند. این گورها در اسراییل تکثیر شد و گورهای دورگه حاصل شده در منطقه نگب رهاسازی شدند. امروزه جمعیتی پایدار شامل ۲۰۰ رأس از زاده های آن گورها در اسرائیل زندگی می کنند.
گور آسیایی در گذشته جمعیت فراوانی در خاورمیانه، آسیای میانه و چین داشته اما اکنون نسل آن در اغلب مناطق منقرض شده و از زیرگونهٔ ایرانی تنها سه جمعیت کوچک در بهرام گور شهرستان نی ریز استان فارس ، منطقهٔ خارتوران شاهرود و پنج انگشت شهرستان ابرکوه باقی مانده است. تعدادی از گورها در منطقه حفاظت شده کالمند در روستای بهادران شهرستان مهریز استان یزد حفاظت می شوند. بیشترین تعداد این جانور در پارک ملی خارتوران زندگی می کنند. همچنین حدود ۳۰ فرد از این جانور در مراکز تحقیقاتی در آمریکای شمالی نگهداری می شوند.
... [مشاهده متن کامل]
بیشترین گورخر ایران در تیرماه سال ۱۳۹۳ تعداد ۵۳۳ رأس گور در منطقهٔ حفاظت شدهٔ بهرام گور نی ریز و پارک ملی قطرویه نی ریز سرشماری شد که از این تعداد ۴۸۳ رأس بالغ و ۵۰ رأس کرّه بوده اند. در سال ۱۳۹۱ این تعداد ۴۳۳ رأس بوده است.
گور ایرانی از خر کمی بزرگ تر است، در حدود ۵۰۰ کیلوگرم وزن دارد و درازای بدن و سر حدوداً ۲٫۱ متر است و نسبت به خر شباهت بیشتری به اسب دارد. این جانور نسبت به اسب، پاهای کوتاه تری دارد و رنگش در خلال فصل ها تغییر می کند. در تابستان رنگش قهوه ای مایل به سرخ و در زمستان قهوه ای مایل به زرد است و بر پشتش نواری سیاه که با رنگ سفید احاطه شده، قرار دارد. گورها حدود ۴۰ سال عمر می کنند.
از گور ایرانی در سومر باستان برای کشیدن ارابه استفاده می کردند.
نسل گور ایرانی در معرض انقراض قرار دارد و در سال ۱۳۹۳ تنها در دو استان سمنان و فارس دیده شده اند. به همین دلیل گورها تحت حفاظت سازمان محیط زیست قرار دارند و شکار یا زنده گیری آن ها ممنوع بوده و جریمه سنگینی در پی دارد. همچنین برخی از سازمان های بین المللی جهت مقابله با انقراض این جانور فعالیت هایی انجام می دهند و اقدام به تکثیر آن در اسارت و سپس رهاسازی در زیستگاه های تاریخی یا تازه می کنند. به عنوان مثال در کشورهای عربستان، اسرائیل و اوکراین گورهای ایرانی تکثیر شده در اسارت در زیستگاه های سابق گورر سوری رهاسازی شده اند.
در سال ۱۹۶۸ میلادی تعداد ۱۱ گور ایرانی و گور ترکمنی با اسرائیل در برابر تعدادی غزال اسرائیلی مبادله شدند. این گورها در اسراییل تکثیر شد و گورهای دورگه حاصل شده در منطقه نگب رهاسازی شدند. امروزه جمعیتی پایدار شامل ۲۰۰ رأس از زاده های آن گورها در اسرائیل زندگی می کنند.
