گودِل، کورْت (۱۹۰۶ـ۱۹۷۸)(Gödel, Kurt)
گودِل، کورْت
ریاضی دان و منطق دان آلمانی تبارِ اهل چک. از والدینی آلمانی زبان در چکسلواکی متولد شد و در دانشگاه وین در رشتۀ ریاضیات تحصیل کرد و در همان جا با حلقۀ وین آشنا شد. نتایج بسیار مهم او در ۱۹۳۱ به صورت رسالۀ دکتری او در ۱۹۳۲ درآمد (قضایای گودل). در ۱۹۳۸ از اتریش به امریکا مهاجرت کرد و در مؤسسۀ مطالعات عالی در پرینستون به کار مشغول شد. دستاوردهای گودل تقریباً مترادفند با دستاوردهای منطق ریاضی در اواسط قرن ۲۰ و ازجمله عبارت اند از اثبات کامل بودن محاسبۀ محمول های درجۀ اول و نتایج انقلابی دیگری که عموماً قضایای گودل خوانده می شوند. او همچنین اثبات کرد که هیچدستگاه صوری ریاضی نمی تواند سازگاری خودش را اثبات کند و بدین ترتیب عملاً به برنامۀ هیلبرت پایان بخشید، هرچند اثبات گنتسن، مبنی بر این که اگر استقرای فراتر از اعداد محدود مجاز باشد سازگاری ریاضیات را می توان اثبات کرد، تا حدودی تسلایی برای هیلبرت محسوب می شود. از ۱۹۴۳ به بعد گودل خود را وقف فلسفه کرد و نه فقط به فلسفۀ ریاضیات بلکه به نسبیت عام و جهان شناسی پرداخت. دیدگاه های فلسفی او در نقطۀ مقابل دیدگاه های حلقۀ وین قرار داشت و به نوعی به افلاطون گراییِ حاوی عناصر مجرد دینی متمایل بود. در سال های بعد گودل گاه رفتارهای غیرعادی از خود نشان می داد. او پس از دوره ای بیماری، از ترس این که مبادا مسمومش کنند تا سر حد مرگ از خوردن خودداری کرد. نوشته های گودل دربارۀ مبانی منطق و ریاضیات در مجموعۀ آثار کورت گودل (جلد اول شامل نوشته های ۱۹۲۹ـ ۱۹۳۶ و جلد دوم شامل نوشته های ۱۹۳۸ـ۱۹۷۴) به چاپ رسیده اند.
گودِل، کورْت
ریاضی دان و منطق دان آلمانی تبارِ اهل چک. از والدینی آلمانی زبان در چکسلواکی متولد شد و در دانشگاه وین در رشتۀ ریاضیات تحصیل کرد و در همان جا با حلقۀ وین آشنا شد. نتایج بسیار مهم او در ۱۹۳۱ به صورت رسالۀ دکتری او در ۱۹۳۲ درآمد (قضایای گودل). در ۱۹۳۸ از اتریش به امریکا مهاجرت کرد و در مؤسسۀ مطالعات عالی در پرینستون به کار مشغول شد. دستاوردهای گودل تقریباً مترادفند با دستاوردهای منطق ریاضی در اواسط قرن ۲۰ و ازجمله عبارت اند از اثبات کامل بودن محاسبۀ محمول های درجۀ اول و نتایج انقلابی دیگری که عموماً قضایای گودل خوانده می شوند. او همچنین اثبات کرد که هیچدستگاه صوری ریاضی نمی تواند سازگاری خودش را اثبات کند و بدین ترتیب عملاً به برنامۀ هیلبرت پایان بخشید، هرچند اثبات گنتسن، مبنی بر این که اگر استقرای فراتر از اعداد محدود مجاز باشد سازگاری ریاضیات را می توان اثبات کرد، تا حدودی تسلایی برای هیلبرت محسوب می شود. از ۱۹۴۳ به بعد گودل خود را وقف فلسفه کرد و نه فقط به فلسفۀ ریاضیات بلکه به نسبیت عام و جهان شناسی پرداخت. دیدگاه های فلسفی او در نقطۀ مقابل دیدگاه های حلقۀ وین قرار داشت و به نوعی به افلاطون گراییِ حاوی عناصر مجرد دینی متمایل بود. در سال های بعد گودل گاه رفتارهای غیرعادی از خود نشان می داد. او پس از دوره ای بیماری، از ترس این که مبادا مسمومش کنند تا سر حد مرگ از خوردن خودداری کرد. نوشته های گودل دربارۀ مبانی منطق و ریاضیات در مجموعۀ آثار کورت گودل (جلد اول شامل نوشته های ۱۹۲۹ـ ۱۹۳۶ و جلد دوم شامل نوشته های ۱۹۳۸ـ۱۹۷۴) به چاپ رسیده اند.
wikijoo: گودل،_کورت_(۱۹۰۶ـ۱۹۷۸)