گودری

لغت نامه دهخدا

گودری. [ دَ ] ( اِخ ) تیره ای از ایل بلوچ. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 93 ). از ایلات کرمان و بلوچستان و مرکب از 80 خانوار است که در سردسیر الاله زار، بردسیر و کنگار و گرمسیر و جیرفت و رودبار مسکن دارند و زبانشان بلوچی و فارسی است. ( مؤلف ).

فرهنگ فارسی

تیره ایست از ایل بلوچ از ایلهای کرمان و بلوچستان که مرکب از هشتاد خانوار میباشد و در سردسیر الاله زار بردسیر و کنگاور و گرمسیر و جیرفت و رودبار مسکن دارند و زبانشان بلوچی و فارسی است .
تیر. از ایل بلوج . از ایالات کرمان و بلوچستان

پیشنهاد کاربران

گو به معنای پهلوان
دری به معنای پارسی
گو _ دری به معنای پهلوان پارسی
تش خواجه گودری تیره خواجه طایفه اورک ایل دینارونی لر بختیاری

بپرس