گوداله های سربروس ( به انگلیسی: Cerberus Fossae ) مجموعه ای از ترک های تقریباً موازی در سیارهٔ مریخ هستند که بوسیلهٔ گسله هایی ایجاد شده که پوستهٔ سطحی را در منطقهٔ سربروس ( ۹ ° N, 197 ° W ) پس کشیده و از هم جدا کرده اند. وسعت آن ها ۱۲۳۵ کیلومتر است و در مرکز در ۱۱٫۲۸ درجه شمالی و ۱۶۶٫۳۷ درجهٔ غربی قرار دارند. طول شمالی ترین آن ها ۱۶٫۱۶ درجه شمالی و عرض جغرافیایی جنوبی آن ۶٫۲۳ درجه است. طول و عرض جغرافیایی شرقی و غربی آن ها به ترتیب ۱۷۴٫۷۲ ° E و ۱۵۴٫۴۳ ° E است. آن ها را می توان در چهارگوش الیسیوم مشاهده کرد. [ ۱]
موج هایی که در پایین گسله ها دیده می شوند، ماسه ای هستند و توسط باد به وجود می آیند. [ ۲] مدل سازی شمارشی نیروهای مؤثر در پوستهٔ مریخ نشان می دهد که عامل اصلی ایجاد این گسل، تغییر شکل پوسته ناشی از آتشفشان های تارسیس به سمت شرق است. گسل ها کاملاً جوان هستند، آن ها راه خود را با عبور از ویژگی های از قبل موجود، مانند تپه های تارتاروس مونتس و دامنهٔ گدازه ای جنوب شرقی الیسیم مون، می گشایند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفموج هایی که در پایین گسله ها دیده می شوند، ماسه ای هستند و توسط باد به وجود می آیند. [ ۲] مدل سازی شمارشی نیروهای مؤثر در پوستهٔ مریخ نشان می دهد که عامل اصلی ایجاد این گسل، تغییر شکل پوسته ناشی از آتشفشان های تارسیس به سمت شرق است. گسل ها کاملاً جوان هستند، آن ها راه خود را با عبور از ویژگی های از قبل موجود، مانند تپه های تارتاروس مونتس و دامنهٔ گدازه ای جنوب شرقی الیسیم مون، می گشایند. [ ۳]
wiki: گوداله سربروس