گود عربان

گود عربان (شیراز). گود عربان و درب شیخ، محله ای بسیار قدیمی در مرکز شیراز قدیم است که در دوره قاجاریه و پیش از آن دارالحکومه شیراز قدیم محسوب می شد.
در این محله قدیمی یک کاروانسرا وجود داشته که به دلیل نزدیکی به جنوب شهر شیراز بیشتر مورد رفت و آمد اعراب بوده است. در حیاط این کاروانسرا گودی وجود داشته که مسافران و اعراب اجناس خود را جهت داد و ستد در آن گود قرار می دادند. به همین دلیل این محله گودعربان نام گرفته است. تا چند سال قبل آثاری از خرابه ها و دیوارهای این کاروانسرا وجود داشت.
این محله مقر مساجد قدیمی بسیاری از جمله مسجد نصیرالملک، خانه ی نصیرنظام، مدارس علمیه نظیر مدرسه خان، کاخ قوام الملک و حرمسرای زینت الملک است. در این محله خانه بناهای مهم دیگری مانند آرامگاه شیخ روزبهان، حسینیه قوام، امامزاده زنجیری و. . هم هست.
در کل محلات شیراز به دو دسته بزرگ حیدری و نعمتی تقسیم شده بودند. حیدری به محلاتی گفته می شد که افراد آن محلات، خود را پیرو سلطان حیدر که از مشایخ عرفان بود، می دانستند.
نعمتی به محلاتی اطلاقی می شد که ساکنان آن خود را پیرو شاه نعمت الله ولی که او نیز از بزرگ ترین و شاخص ترین عرفای عصر بودمی دانستند. درگیری ها و مخاصماتی که بین این دو دسته در سال های متمادی صورت گرفته هنوز هم مورد بحث است و حتی به صورت ضرب المثل جنگ حیدری، نعمتی در زبان هاست.
پنج محله محله اسحاق بیگ، محله درب شاهزاده، محله بالا کفت، محله میدان شاه و محله بازار مرغ را حیدری خانه و پنج محله محله سرباغ، محله سنگ سیاه، محله درب مسجد، محله لب آب و محله سر دزک را نعمتی خانه می گفتند. البته محله ارمنی ها و محله کلیمی ها جزء محلات بی طرف بودند و کاری به درگیری ها و مخاصمات نداشتند.