گود افتادن. [ گ َ / گُو اُ دَ ] ( مص مرکب ) به گودی فرورفتن ، چنانکه چشمان بیماری از لاغری و بیماری. به پستی و فروسوی گراییدن. رجوع به گود انداختن شود.
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱ - گود شدن محلی . ۲ - به گودی فرو رفتن ( چنانکه چشمان بیمار از لاغری و بیماری ) .
