گوجه فرنگی زبرا یک رقم گوجه فرنگی با رنگ سبز تیره و نوارهای زرد است. [ ۱] انواع جدیدتر هنگام رسیدن به جای زرد شدن به رنگ سرخ درمی آیند. این گوجه فرنگی از گوجه های معمولی ترش تر ( با صفت تند توصیف شده است ) [ ۲] و رقمی زودرس است. در مقایسه با سایر انواع گوجه فرنگی، این نوع بسته به شرایط رشد می تواند تا حدودی میوه هایی ترد تولید کند.
این گوجه فرنگی در سال ۱۹۸۳ توسط تام واگنر اهل اورت، واشینگتن در کاتالوگ دانه اش در ایالات متحده معرفی شد. [ ۳] ایدهٔ پرورش این نوع گوجه فرنگی اولین بار در دههٔ ۱۹۵۰ به ذهن او رسید. معمولاً، گوجه فرنگی سبز به معنای کال بودن آن ها بود و معمولاً آنها را بیرون می ریختند. به هرحال او مجذوب ایدهٔ پرورش گوجهٔ فرنگی سبزی شده بود که رسیده و آمادهٔ خوردن باشد.
انواع معمول این گوجه فرنگی عبارتند از: زبرا سبز، زبرا سیاه، زبرا بزرگ و زبرا قرمز.
این گوجه فرنگی اغلب دچار بیماری نمی شود؛ با این حال، اگر دچار بیماری شود زرد نشده و گیاه تا زمانی که از بین برود، سبز باقی خواهد ماند. این گوجه فرنگی در مقایسه با بقیهٔ گوجه ها در برابر بیماری مقاومت زیادی دارد. برای رشد این گوجه فرنگی دانه ها را باید ۱ تا ۲ هفته پس از ثابت ماندن دما در حدود ۶۰ تا ۹۵ درجه فارنهایت کاشت. خاک باید به خوبی خشک شود و دانه باید در عمق ۱/۸اینچ در زمینی کاشته شود که نور خورشید به خوبی به آن می تابد. دانه ها را باید با فاصلهٔ ۱۲ تا ۳۶ اینچ و جدا از هم کاشت. بعد از گذشت ۶۵ تا ۸۰ روز از کاشت بذر گوجه فرنگی برداشت محصول شروع می شود. این گیاه نیمه سالانه است و بهتر است در فصل تابستان برداشت شود. هنگامی که ارتفاع گیاه به ۶ اینچ رسید، جای گیاه باید تغییر یابد.
به خاطر سبز بودن رنگ این گوجه فرنگی تعیین زمان رسیدن آن دشوار است. سه روش اصلی برای کشف زمان رسیدن و آماده بودن گوجه فرنگی سبز زبرا برای خوردن وجود دارد:
یک: گوجه فرنگی را به آرامی بگیرید تا سفتی آن را احساس کنید.
دو:می توان زمان تغییر رنگ راه راه های سبز روشن آن به رنگ زرد را در نظر گرفت.
سه: می توان زمانی را در نظر گرفت که تغییر رنگ پایین راه راه های زرد شروع شده و رنگ آن ها سرخ می شود.
هر یک از این مراحل مرحلهٔ متفاوتی از رسیدن را نشان می دهد، بنابراین خود فرد باید تصمیم بگیرد که کدام مرحله از رسیدن را ترجیح می دهد. علاوه بر این، برای بدست آوردن گوجه فرنگی شیرین تر، باید آن را دیرتر برداشت کرد. با این حال ماندن زیاد آن روی بوته هم آن را ترد می کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین گوجه فرنگی در سال ۱۹۸۳ توسط تام واگنر اهل اورت، واشینگتن در کاتالوگ دانه اش در ایالات متحده معرفی شد. [ ۳] ایدهٔ پرورش این نوع گوجه فرنگی اولین بار در دههٔ ۱۹۵۰ به ذهن او رسید. معمولاً، گوجه فرنگی سبز به معنای کال بودن آن ها بود و معمولاً آنها را بیرون می ریختند. به هرحال او مجذوب ایدهٔ پرورش گوجهٔ فرنگی سبزی شده بود که رسیده و آمادهٔ خوردن باشد.
انواع معمول این گوجه فرنگی عبارتند از: زبرا سبز، زبرا سیاه، زبرا بزرگ و زبرا قرمز.
این گوجه فرنگی اغلب دچار بیماری نمی شود؛ با این حال، اگر دچار بیماری شود زرد نشده و گیاه تا زمانی که از بین برود، سبز باقی خواهد ماند. این گوجه فرنگی در مقایسه با بقیهٔ گوجه ها در برابر بیماری مقاومت زیادی دارد. برای رشد این گوجه فرنگی دانه ها را باید ۱ تا ۲ هفته پس از ثابت ماندن دما در حدود ۶۰ تا ۹۵ درجه فارنهایت کاشت. خاک باید به خوبی خشک شود و دانه باید در عمق ۱/۸اینچ در زمینی کاشته شود که نور خورشید به خوبی به آن می تابد. دانه ها را باید با فاصلهٔ ۱۲ تا ۳۶ اینچ و جدا از هم کاشت. بعد از گذشت ۶۵ تا ۸۰ روز از کاشت بذر گوجه فرنگی برداشت محصول شروع می شود. این گیاه نیمه سالانه است و بهتر است در فصل تابستان برداشت شود. هنگامی که ارتفاع گیاه به ۶ اینچ رسید، جای گیاه باید تغییر یابد.
به خاطر سبز بودن رنگ این گوجه فرنگی تعیین زمان رسیدن آن دشوار است. سه روش اصلی برای کشف زمان رسیدن و آماده بودن گوجه فرنگی سبز زبرا برای خوردن وجود دارد:
یک: گوجه فرنگی را به آرامی بگیرید تا سفتی آن را احساس کنید.
دو:می توان زمان تغییر رنگ راه راه های سبز روشن آن به رنگ زرد را در نظر گرفت.
سه: می توان زمانی را در نظر گرفت که تغییر رنگ پایین راه راه های زرد شروع شده و رنگ آن ها سرخ می شود.
هر یک از این مراحل مرحلهٔ متفاوتی از رسیدن را نشان می دهد، بنابراین خود فرد باید تصمیم بگیرد که کدام مرحله از رسیدن را ترجیح می دهد. علاوه بر این، برای بدست آوردن گوجه فرنگی شیرین تر، باید آن را دیرتر برداشت کرد. با این حال ماندن زیاد آن روی بوته هم آن را ترد می کند.
wiki: گوجه فرنگی زبرا