ما واژه ی{گوثَر} را در پارسی داریم که در برخی گویش های ایران، بکار برده می شود و به چَمِ {مرغوبیت/اصل} است و به روشنی همان {گوهر} است.
ما در ریشه یِ {گوهر} در زبان های کهن و ریشه یِ ایرانی، واتِ {ث} را به جایِ {ه} داریم و در اینجا چرایی {گوثر} آشکار است.
... [مشاهده متن کامل]
می توان از {گوثَروَنت} ساخته شده از دو بخشِ {گوثر} و {وَنت:هَمان {مَند} است نشانگرِ {دارنده بودن، دارا بودن} }به جای {مرغوب/اصیل} بکار برد.
بِدرود!
ما در ریشه یِ {گوهر} در زبان های کهن و ریشه یِ ایرانی، واتِ {ث} را به جایِ {ه} داریم و در اینجا چرایی {گوثر} آشکار است.
... [مشاهده متن کامل]
می توان از {گوثَروَنت} ساخته شده از دو بخشِ {گوثر} و {وَنت:هَمان {مَند} است نشانگرِ {دارنده بودن، دارا بودن} }به جای {مرغوب/اصیل} بکار برد.
بِدرود!