واژه گوتی یا کوتی فقط در هزاره سوم و دوم قبل از میلاد معنی و مفهوم داشته است و به یک گروه قومی معین ( قبیله ای از هوریان ) اطلاق می شد.
بعدها ممکن است این اصطلاح به اقوام گوناگونی که در شمال و شرق بابل زندگی می کردند اطلاق می شده و واحد ارضی معین و ملموسی را نمی رسانده است. قبایل گوتیان در محلی شرقی تر از لولوبیان زندگی می کردند. در هزاره اول قبل از میلاد، همه اورارتوییان و مردم ماننا و ماد را گوتی می نامیدند. فقط گاهی در کتیبه های سارگن دوم، مادهای ایرانی زبان از گوتیان مشخص و ممتاز گشته اند. گوتیان در قرن بیست و سوم پیش از میلاد و زمان سلطنت نارام سین پادشاه اکد، در صحنه تاریخ پدید می آیند. طبق روایات بعدی اکدی، نارام سین ظاهراً در اواخر سلطنت خویش ناگزیر با گوتیان جنگید و در ضمن پیکار با ایشان از پای درآمد.
... [مشاهده متن کامل]
گوتی ها و لولوبی ها، همسایگان نزدیکی بودند که به سختی از هم قابل تشخیص بودند.
گوتی ها در متن هایی از نسخه های بابلی قدیم از کتیبه های منسوب به لوگال آن موندو ( فرم حدوداً قرن ۲۵ قبل از میلاد ) از ادب، در میان ملت هایی که خراج امپراتوری او را ارائه می کنند، ظاهر می شوند. این کتیبه ها آنها را بین سوبارتو در شمال و مرهاشه و ایلام در جنوب قرار داده است.
سارگون اکدی ( حدود ۲۳۴۰ - ۲۲۸۴ قبل از میلاد ) نیز آنها را در میان سرزمین های خود ذکر می کند و آنها را بین لولوبی ، آرمانوم و اکد در شمال فهرست می کند. بر اساس یک داستان، نارام سین از ارتش اکد متشکل از ۳۶۰۰۰۰ سرباز، علیرغم کشته شدن ۹۰۰۰۰ نفر توسط گوتیان، گولاآن، پادشاه گوتی را شکست داد.
گوتیان، در اواخر حکومت پوزور سوشینک، ( حدود ۲۱۰۰ پیش از میلاد ) برای مدت کوتاهی، بر ایلام چیره شدند.
فرمانروای سومری اوتو هنگال، شاهزاده شهر سومری اوروک، با شکست دادن حاکم گوتیان تیریگان، و حذف گوتی ها از کشور در حدود سال ۲۰۵۰ پیش از میلاد، به حکومت گوتیان بر میان رودان پایان داد.
یک متن بابلی مربوط به اوایل هزاره دوم به گوتی ها به عنوان «چهره انسانی، حیله گری سگ، هیکل میمونی» اشاره می کند. محققان کتاب مقدس معتقدند که گوتی ها ممکن است همان «کوآ» ( qôa ) ، باشند که در حزقیال ۲۳:۲۳ ( که احتمالاً در قرن ششم قبل از میلاد نوشته شده است ) ، به عنوان دشمنان اورشلیم نامیده شده اند.
بعدها ممکن است این اصطلاح به اقوام گوناگونی که در شمال و شرق بابل زندگی می کردند اطلاق می شده و واحد ارضی معین و ملموسی را نمی رسانده است. قبایل گوتیان در محلی شرقی تر از لولوبیان زندگی می کردند. در هزاره اول قبل از میلاد، همه اورارتوییان و مردم ماننا و ماد را گوتی می نامیدند. فقط گاهی در کتیبه های سارگن دوم، مادهای ایرانی زبان از گوتیان مشخص و ممتاز گشته اند. گوتیان در قرن بیست و سوم پیش از میلاد و زمان سلطنت نارام سین پادشاه اکد، در صحنه تاریخ پدید می آیند. طبق روایات بعدی اکدی، نارام سین ظاهراً در اواخر سلطنت خویش ناگزیر با گوتیان جنگید و در ضمن پیکار با ایشان از پای درآمد.
... [مشاهده متن کامل]
گوتی ها و لولوبی ها، همسایگان نزدیکی بودند که به سختی از هم قابل تشخیص بودند.
گوتی ها در متن هایی از نسخه های بابلی قدیم از کتیبه های منسوب به لوگال آن موندو ( فرم حدوداً قرن ۲۵ قبل از میلاد ) از ادب، در میان ملت هایی که خراج امپراتوری او را ارائه می کنند، ظاهر می شوند. این کتیبه ها آنها را بین سوبارتو در شمال و مرهاشه و ایلام در جنوب قرار داده است.
سارگون اکدی ( حدود ۲۳۴۰ - ۲۲۸۴ قبل از میلاد ) نیز آنها را در میان سرزمین های خود ذکر می کند و آنها را بین لولوبی ، آرمانوم و اکد در شمال فهرست می کند. بر اساس یک داستان، نارام سین از ارتش اکد متشکل از ۳۶۰۰۰۰ سرباز، علیرغم کشته شدن ۹۰۰۰۰ نفر توسط گوتیان، گولاآن، پادشاه گوتی را شکست داد.
گوتیان، در اواخر حکومت پوزور سوشینک، ( حدود ۲۱۰۰ پیش از میلاد ) برای مدت کوتاهی، بر ایلام چیره شدند.
فرمانروای سومری اوتو هنگال، شاهزاده شهر سومری اوروک، با شکست دادن حاکم گوتیان تیریگان، و حذف گوتی ها از کشور در حدود سال ۲۰۵۰ پیش از میلاد، به حکومت گوتیان بر میان رودان پایان داد.
یک متن بابلی مربوط به اوایل هزاره دوم به گوتی ها به عنوان «چهره انسانی، حیله گری سگ، هیکل میمونی» اشاره می کند. محققان کتاب مقدس معتقدند که گوتی ها ممکن است همان «کوآ» ( qôa ) ، باشند که در حزقیال ۲۳:۲۳ ( که احتمالاً در قرن ششم قبل از میلاد نوشته شده است ) ، به عنوان دشمنان اورشلیم نامیده شده اند.
کوردها یکی از اصیل ترین وقدیمی ترین اقوام ایرانی هستن بسوزد نژاد چنگیز چغول که یکی از بی رحم ترین و وحشی ترین قو م در طول تاریخ بوده ضمنا هر جای که کورد باشه انجا ایران
یعنی نژاد تروریست تر از نژاد چنگیز چغول داریم در طول تاریخ جهان
کردهای مهاجر کولی هندی تروریست هیچ ربطی به مادها ندارند
مادها هیچ ربطی به کردها ندارند. کردها جزو ساکنان ایران و منطقه آذربایجان حساب نمی شوند. مینورسکی با دریافت پول از پهلوی تاریخ فیک برای کردها در ایران ایجاد کرد. این مهاجران تروریست وحشی، هیچ ریشه ای در
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
آزربایجان ندارند و صرفاً جهت دشمنی و قتل عام تورک در منطقه هستند. هیچ اثر باستانی از اکراد توی منطقه توران که مادها ساکن آن بودند وجود ندارد
در ترجمه الواح عاشوری اتحادیه ماد رو مستقیم سابیرها ( اقوام سیبری ) ، آزها، هوری ها، توروک ها، گوتتی ها نام برده اند ، و محدوده اتحادیه ماد تا سواحل دریای کاسپین بوده ، کوردها هیچ ربطی به گوتتی ها ندارند و مهاجران مناطق کرد ریزه شده هستند
مادها ( کردها ) از نوادگان مانناها و گوتیان هستند
گوتیان کورد نبودن ونیستن کورد ها تاریخ ندارند همه چی رو جعل میکنند ما شهری داریم در اردبیل به نام انگوت قوت در زبان تورکی به معنای مبارک هست مثلا کوتلو موتلو السون
مردم آذربایجان باستان رو گوتی میکفتند
مردم آذربایجان باستان رو گوتی میکفتند
آقا محسن داره میگه همهاقوام اورارتوییان و مردم ماننا و ماد را گوتی می نامیدند، یعنی مادها نیز گوتی بوند! پس راست میگن ماد جد کردهاست.
گوتی ها کورد هستن من شخصا در ثبت احوال کشورم کوردستان عراق لقب اصلی که داریم گوتی ثبت شده تا چند سال پیش نمی دانستم معنی گوتی چی میشه تا اینگه تعقیق کردم به این نتیجه رسیدم که قوم گوتی قوم کوردهست که شامل ماد ها هم میشه با تشکر
ممنون میشم اگر کسی اطلاعات بیشتری داره به اشتراک بگذاره
ممنون میشم اگر کسی اطلاعات بیشتری داره به اشتراک بگذاره
در منابع انگلیسی زبان گوتیان را زبان پیوندی نوشته اند نمی دونم چرا ایرنیان اصرار دارند گوتی ها را هندواروپایی معرفی کنند زمان گوتی ها هنوز اقوام هندواروپایی به ایران مهاجرت نکرده بودند
گوتیان اجداد قوم کرد هستند که مردم به اشتباه گویند کرد ها اجداد ماد ها هستند!
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ١٢)