گوتهولد افرایم لسینگ

لسینگ ( به آلمانی: Gotthold Ephraim Lessing ) ( زاده ۲۲ ژانویه ۱۷۲۹ – ۱۵ فوریه ۱۷۸۱ ) ، نویسنده، فیلسوف، ناشر و منتقد ادبی آلمانی و از چهره های مهم عصر روشنگری بود. نوشته ها و نمایشنامه های او نقش کلیدی در شکل گیری ادبیات آلمانی داشته است.
او در شهر کِمنیس در منطقهٔ زاکسن آلمان به دنیا آمد. وی یکی از ۱۲ فرزند کشیش پروتستان، گوتفرید لسینگ و یوستینه سالمونه لسینگ ( با نام مادری فِلِر ) بود. [ ۱] او در لایپزیک به تحصیل در رشته های الهیات و پزشکی پرداخت و سپس به برلین رفت و به کار نوشتن و ویراستاری و نقد ادبی مشغول شد. [ ۱] [ ۲]
لسینگ را شاعر، نویسنده، و فیلسوفی می شناسند که آثارش دو موضوع را در کانون خود دارد: رواداری و انسانیت. [ ۱] سبک ادبی او شوخ و طناز بود. او مخالف جزم اندیشی مذهبی و برداشت خشک از متن انجیل بود. انتشار نظراتش در این باره او را وارد جدالی ادبی با کشیشی هامبورگی کرد. با منع شدن او از ادامه این جدال او نمایشنامه ای به نام ناثان ( ناتان ) خردمند نوشت که در آن به اندیشه رواداری دینی پرداخته است. داستان این نمایشنامه در زمان جنگ های صلیبی و در اورشلیم اتفاق می افتد، نمایشنامه روایت داستانی است که بین حاکمی مسلمان، بازرگانی یهودی و جنگ آوری مسیحی اتفاق می افتد. در این داستان لسینگ محبت و دوستی را خود معجزه ای می داند و بر برابری هر سه دین و عدم برتری یکی بر دیگری تأکید می کند. [ ۱]
همچنین مارمونتل درباره او می گوید: "اگر کارکرد مدرن نمایش پرداز ( دراماتورژ ) را یک مشاور ادبی و تئاتری در نظر بگیریم که با یک گروه تئاتری کار می کند، با این مفهوم لِسینگ نخستین دراماتورژیست که ما می شناسیم. »
موسی مندلسون، فیلسوف آلمانی یهودی که روشنگری و رنسانس یهودیان اروپا وامدار اوست، همزمان با اقامت لسینگ در برلین در این شهر اقامت داشت. دوستی و همکاری این دو که هر دو مروج رواداری مذهبی در بین هم کیشان خود بودند نمونه عملی شدن اندیشه های روشنگری در اروپای قرن هجدهم دانسته شده است. [ ۲]