گوتلوب برگر ( به آلمانی: Gottlob Berger ) ( زاده ۱۶ ژوئیه ۱۸۹۶ – مرگ ۵ ژانویه ۱۹۷۵ ) یک ژنرال آلمانی در دوره رایش سوم و از سال ۱۹۴۰ رئیس اداره اصلی اس اس بود.
وی در ۱۸۹۶ زاده شد. در جنگ جهانی اول در ارتش آلمان جنگید، ۴ بار زخمی شد و صلیب آهنین درجه یک نیز دریافت کرد. بلافاصله پس از جنگ رهبر یک گروه شبه نظامی در محل زندگی خود در شمال وورتمبرگ شد. در سال ۱۹۲۲ به حزب نازی پیوست. اما به تدریج علاقه خود را به احزاب راست افراطی از دست داد و از آن ها جدا شد و به عنوان معلم تربیت بدنی مشغول به کار شد.
... [مشاهده متن کامل]
در اواخر دهه ۱۹۲۰ دوباره به حزب نازی پیوست و در سال ۱۹۳۱ عضو اس آ شد. با دیگر رهبران اس آ به مشکل برخورد و در سال ۱۹۳۶ به آلگماینه اس اس پیوست و به سرعت به سمت ریاست اداره ورزش در اس اس رسید. در ۱۹۳۸ رئیس دفتر استخدام اداره اصلی اس اس و در سال بعد ریاست اداره اصلی اس اس شد. تا حد زیادی وی به عنوان پدر وافن اس اس شناخته می شد چرا که بسیاری از ایدئولوژی های نژادی را در میان داوطلبان وافن اس اس گسترش داد. وی هم چنین دوست خود اسکار دیرلوانگر را به فرماندهی یک واحد از متهمان گماشت که جنایات جنگی بسیاری مرتکب شدند. وی اغلب با دیگر افسران ورماخت و حتی با برخی افسران وافن اس اس بر سر روش های استخدام درگیری داشت. وی تا پایان جنگ توانست ۳۸ لشکر از اعضای وافن اس اس تشکیل دهد.
وی هم چنین در وزارت رایش برای اراضی اشغالی شرقی نقش مهمی داشت. وی برنامه ای را برای ربودن و به بردگی کشیدن ۵۰٬۰۰۰ کودک اهل اروپای شرقی بین ۱۰ تا ۱۴ سال آماده کرد. وی در جریان قیام ملی گرایان اسلواک در اوت سال ۱۹۴۴ فرمانده نظامی در اسلواکی شد و در سرکوب این قیام نقش داشت. در ماه های بعد وی یکی از دو فرمانده گروه شبه نظامی فولکس اشتورم و فرمانده اردوگاه های اسیران جنگی شد. در ماه های پایانی جنگ جهانی دوم فرمانده واحدهای پراکنده نیروهای وافن اس اس در آلپ باواریا شد. در نزدیکی برشتس گادن توسط نیروهای آمریکایی محاصره و به سرعت دستگیر شد. در دادگاه وزیران که پس از جنگ توسط آمریکایی ها برگزار شد محاکمه و به جنایت جنگی متهم و به ۲۵ سال زندان محکوم شد. سپس حکم او به ۱۰ سال کاهش یافت و در نهایت پس از شش و نیم سال آزاد شد. وی پس از آزادی به کسب و کار تولید پرداخت و در نهایت در ۱۹۷۵ در خانه خود درگذشت.
وی در ۱۸۹۶ زاده شد. در جنگ جهانی اول در ارتش آلمان جنگید، ۴ بار زخمی شد و صلیب آهنین درجه یک نیز دریافت کرد. بلافاصله پس از جنگ رهبر یک گروه شبه نظامی در محل زندگی خود در شمال وورتمبرگ شد. در سال ۱۹۲۲ به حزب نازی پیوست. اما به تدریج علاقه خود را به احزاب راست افراطی از دست داد و از آن ها جدا شد و به عنوان معلم تربیت بدنی مشغول به کار شد.
... [مشاهده متن کامل]
در اواخر دهه ۱۹۲۰ دوباره به حزب نازی پیوست و در سال ۱۹۳۱ عضو اس آ شد. با دیگر رهبران اس آ به مشکل برخورد و در سال ۱۹۳۶ به آلگماینه اس اس پیوست و به سرعت به سمت ریاست اداره ورزش در اس اس رسید. در ۱۹۳۸ رئیس دفتر استخدام اداره اصلی اس اس و در سال بعد ریاست اداره اصلی اس اس شد. تا حد زیادی وی به عنوان پدر وافن اس اس شناخته می شد چرا که بسیاری از ایدئولوژی های نژادی را در میان داوطلبان وافن اس اس گسترش داد. وی هم چنین دوست خود اسکار دیرلوانگر را به فرماندهی یک واحد از متهمان گماشت که جنایات جنگی بسیاری مرتکب شدند. وی اغلب با دیگر افسران ورماخت و حتی با برخی افسران وافن اس اس بر سر روش های استخدام درگیری داشت. وی تا پایان جنگ توانست ۳۸ لشکر از اعضای وافن اس اس تشکیل دهد.
وی هم چنین در وزارت رایش برای اراضی اشغالی شرقی نقش مهمی داشت. وی برنامه ای را برای ربودن و به بردگی کشیدن ۵۰٬۰۰۰ کودک اهل اروپای شرقی بین ۱۰ تا ۱۴ سال آماده کرد. وی در جریان قیام ملی گرایان اسلواک در اوت سال ۱۹۴۴ فرمانده نظامی در اسلواکی شد و در سرکوب این قیام نقش داشت. در ماه های بعد وی یکی از دو فرمانده گروه شبه نظامی فولکس اشتورم و فرمانده اردوگاه های اسیران جنگی شد. در ماه های پایانی جنگ جهانی دوم فرمانده واحدهای پراکنده نیروهای وافن اس اس در آلپ باواریا شد. در نزدیکی برشتس گادن توسط نیروهای آمریکایی محاصره و به سرعت دستگیر شد. در دادگاه وزیران که پس از جنگ توسط آمریکایی ها برگزار شد محاکمه و به جنایت جنگی متهم و به ۲۵ سال زندان محکوم شد. سپس حکم او به ۱۰ سال کاهش یافت و در نهایت پس از شش و نیم سال آزاد شد. وی پس از آزادی به کسب و کار تولید پرداخت و در نهایت در ۱۹۷۵ در خانه خود درگذشت.
