گوبینو کنت ژوزف ارتور دو

دانشنامه آزاد فارسی

گوبینو کنت ژوزف آرتور دو. گوبینو، کنت ژوزف آرتور دو (۱۸۱۶ـ۱۸۸۲)(Gobineau, Comte Joseph Arthur de)
دولتمرد و خاورشناس فرانسوی. در مدرسۀ سن سیر پاریس، دانشگاه ینا در آلمان و چندی نیز در سوئیس تحصیل کرد و چون به فرانسه بازگشت به مطالعه در زبان ها و تمدن های شرقی پرداخت. در ۱۸۴۸ به خدمت وزارت خارجۀ فرانسه درآمد و در سفارت فرانسه در کشورهای مختلف خدمت کرد. از جمله دبیر اول و کاردار سفارت فرانسه در تهران (۱۸۵۵ ـ ۱۸۵۸) و وزیرمختار فرانسه در تهران (۱۸۶۱ـ۱۸۶۳) بود. در دورۀ اقامت در ایران به آثار ادبی و زبان های شرقی و خواندن خطوط میخی علاقه مند شد و با فراگرفتن زبان های فارسی و عربی به مطالعه و ترجمۀ عقاید و آداب و رسوم و تاریخ و مذهب و فرهنگ عامۀ مردم ایران پرداخت. او به برتری نژادی باور داشت و باورهای او در این باره بر نظریه پردازان رایش سوم تأثیر داشته است. از آثارش: سه سال در آسیا (پاریس، ۱۸۵۹) که به فارسی ترجمه و چاپ شده است (۱۳۶۷ش)؛ ادیان و عقاید فلسفی در آسیای مرکزی (۱۸۶۵)؛ تاریخ ایرانیان در ۲ جلد (۱۸۶۹)؛ رنسانس (۱۸۷۷)؛ منظومۀ بلند آمادیس در ۳ جلد (۱۸۷۶) خاطرات سفر، داستان های آسیایی، یلئیادها (۱۸۷۴)، صومعۀ تیفن؛ رساله ای شبه علمی در باب عدم تساوی نژادهای انسان (۱۸۵۴) که به سبب بیان عقاید او دربارۀ برتری نژادها اهمیت و شهرت دارد. همین کتاب سبب دوستی گوبینو با واگنر و نیچه شد. گوبینو و اخلاف ادبی او از بانیان مکتب پان ژرمنیسم اوایل قرن ۲۰ بودند و برای عقاید هیتلر در خصوص نژاد آریایی و یهود آزاری مبنایی شبه علمی ایجاد کردند.

پیشنهاد کاربران

بپرس