گوبی

لغت نامه دهخدا

گوبی. [ گ ُ ] ( اِخ ) گُبی. قسمت مرکزی مغولستان که طولش هزار و عرضش از سیصد تا پانصدکیلومتر است. این قسمت را برای امتیاز از کویر گوبی کبیر، گوبی مغول نامند. ( ایران باستان پیرنیا ج 3 ص 2251 ). گویند که در گوبی مغولی زمستان مانند زمستان سیبریا است و تابستان مانند تابستان هند گرما به 53 درجه بالای صفر میرسد... گوبی از ماسه پوشیده شده است و بنابراین حدس میزنند که وقتی اینجا دریا بوده و این دریا با اقیانوس منجمد شمالی ارتباط داشته. ( ایران باستان ج 3 ص 2252 ). گوبی یا شامو ، دشت بزرگی است در آسیای مرکزی که یک قسمت از آن متعلق به چین و قسمت دیگر متعلق به جمهوری مغولستان است. ( لاروس کوچک ).

فرهنگ فارسی

نجد وسیع آسیای مرکزی واقع در جنوب جمهوری مغولستان خارجی مجاور استانهای سین کیانگ و کان - سو از کشور چین . ارتفاع آن از ۸٠٠ تا ۱۲٠٠ متر بالا میرود . این صحرا در منطقه سردسیر واقع شده و درجه سرما در ژانویه ۲۵ - تا ۱٠- درجه سانتی گراد اختلاف پیدا میکند . این صحرای نجدی پوشیده از تپه ها و زمین های سنگلاخ و صخره هاست . در کناره های کوهستانی ( تیان شان و بین شان ) خشکی هوا کمتر است . در بهار گیاهانی در آن میروید و در استپهای گیاهی شتر داران و اسب پروران دامهای خود را میچرانند .
قسمت مرکزی مغولستان که طولش هزار و عرضش از سیصد تا پانصد کیلومتر است .

دانشنامه عمومی

گوبی ( به انگلیسی: Gubbi ) یک زیستگاه انسانی در هند است که در ناحیه تومکور واقع شده است.
گوبی ۱۶٬۸۰۲ نفر جمعیت دارد و ۷۶۷ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
عکس گوبی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

گوبی (goby)
نوعی ماهی استخوانی دریایی کوچک. تقریباً همۀ انواع گوبی ها در آب های کم عمق ساحلی، در اقیانوس های نواحی معتدل و استوایی، یافت می شوند. اولین بالۀ پشتی در این ماهی ها از چند خار منعطف تشکیل شده است و دومین بالۀ پشتی در محلی مقابل بالۀ مخرجی قرار گرفته است. بالۀ دمی معمولاً مدور است و با اتصال به باله های شکمی، اندام مکندۀ فنجانی شکلی را به وجود می آورند. گوبی ها در غیاب افراد جنس مخالف، برای جفت گیری قادر به تغییر جنسیت اند. در این حالت ماده ها راحت تر به نر تبدیل می شوند. گوبی ها در خانوادۀ گاوماهیان یا گوبیده، راستۀ سوف شکلان، ردۀ ماهی های استخوانی قرار دارند. چندین گونه از این ماهی ها در سواحل بریتانیا و سواحل جنوبی شمالی ایران یافت می شوند. از خانوادۀ گاوماهیان نزدیک به بیست گونه ماهی در ایران شناسایی شده است که عمدتاً گاوماهی خوانده می شوند. گاوماهی خزری، گاوماهی تالابی، و گاوماهی وزغی از آن جمله اند. این ماهیان از نرم تنان و ماهیان ریز تغذیه می کنند، و گاهی هم نوع خواری نیز در بین آن ها دیده می شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس