گواور. [ گ ُ وِ ] ( اِخ ) نام یکی از دهستانهای بخش گیلان و همچنین نام مرتعی است واقع در 10000 گزی خاور گیلان و کنار شوسه شاه آباد به ایلام که بین سراب قنبر و بارکله واقع شده است. هوای آن ییلاقی و سردسیر است. تابستان در حدود 450 الی 500 خانوار از گله داران ایل کلهر در این مرتع در سیاه چادر و آلاچیق ساکن میشوند و به زراعت دیم می پردازند و بعد از شهریورماه و برداشت محصول و افشاندن تخم به گرمسیر حدود مرز ایران و عراق مراجعت می کنند و در نواحی مختلف به شغل گله چرانی مشغول میشوند. طول مرتع در حدود 15000 و عرض آن 6000 گز و ارتفاع متوسط آن از سطح دریا 1580 گز است ، پس هوای تابستان آن معتدل است. اسامی چشمه سارهای مهم آن به شرح زیر است : چقارشیه ، چرمی ، کمره ، غلامعلی ، حاجلیکه ، جعفر بهرام بیک ، صیادیان ، کرکول وزه. آبش از رودخانه محلی است. دهستان از یک ده و صدها مزرعه تشکیل شده. تابستان در حدود1200 خانوار از ایل کلهر برای تعلیف احشام و زراعت دیم به نقاط زیر می آیند و زمستان مراجعت مینمایند: مزارع گواور500 خانوار
3000 نفر
ده بازکله 120 »
720 »
مزرعه چال آب 100 »
600 »
« ژامرک 30 »
180 »
« سرآب قنبر100 »
600 »
« سیه ایار250 »
1500 »
« کوله سیه وترازک 200»
1200 »
« جمع1300 »
7800 »
( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).
فرهنگ فارسی
یکی از دهستانهای بخش گیلان واقع در ۱٠ کیلومتری خاور گیلان کنار راه شاه آباد - ایلام . هوای آن سرد است و در تابستان در حدود ۱۲٠٠ خانوار از گله - داران ایل کلهر در آن ساکن میشوند . نام یکی از دهستانهای بخش گیلان
دانشنامه آزاد فارسی
گُواوِر (یا: سرمست گواوور) شهری در استان کرمان، شهرستان گیلان غرب، و مرکز اداری بخش سرمست. با ارتفاع ۱,۵۵۰ متر، در منطقه ای کوهستانی، در ۸۲کیلومتری جنوب غربی کرمانشاه و ۴۰کیلومتری جنوب شرقی گیلان غرب، سر راه اسلام آباد به گیلان غرب و ایلام، قرار دارد. اقلیم آن معتدل و نیمه خشک است.
( گواور ) این اسم از سه قسمت گا بعلاوه آو بعلاوه ور یا وار درست شده است گا به معنای جایگاه آو به معنای آب ور یا وار به معنای آبی که از یایین تپه بیرون می اید با توجه به اینکه اکثر نامگذاریها در ایران بر اساس عنصر اب است معنای این اسم روی هم می شود ... [مشاهده متن کامل]