گوالان

لغت نامه دهخدا

گوالان. [ گ ُ ] ( نف ، ق ) در حال گوالیدن. مُتَرَعرِع. و رجوع به گوالانیدن و گوالیدن شود.

گوالان. [ گ َ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان زنجانرود بخش مرکزی شهرستان زنجان که در 8 هزارگزی باختری شهرزنجان ، کنار راه آهن تبریز به زنجان واقع شده است. هوای آن سرد و سکنه آن 283 تن است. آب آن از زنجان رود تأمین میشود. محصول آن غلات ، برنج و قلمستان و شغل اهالی زراعت است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس