گوارون

لغت نامه دهخدا

گوارون. [ گ ُ ] ( اِ ) جوششی باشد که به سبب سودا بر پوست آدمی پیدا شود و روزبه روز پهن گردد و پوست را درشت گرداند، و به عربی قوبا گویند. ( برهان ). خشک ریشه و قوبا. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

= گریون

پیشنهاد کاربران

بپرس