گوارْنِری (Guarneri)
(یا: گوارنِریوس) خانواده ای از ویولن سازان اهل کرِمونا، ایتالیا. نخستین صنعتگر این خانواده آندرِآ گوارنِری (ح ۱۶۲۶ـ۱۶۹۸)، از شاگردان نیکولو آماتی بود. او سازهای خود را به سبک آماتی طراحی می کرد و می ساخت. دو پسر آندرِآ، که شاگردانش هم بودند، کار او را پیش بردند: پیِترو جووانّی گوارنِری (۱۶۵۵ـ۱۷۲۰) در مانتوا کار می کرد و چند اختراع داشت؛ جوزپّه جووان باتیستا گوارنِری (۱۶۶۶ـ ح ۱۷۳۸) ویولن هایی عالی به سبک اصیل و بدیع خودش می ساخت. پسر جوزپّه، پیِترو گوارنِری (۱۶۹۵ـ۱۷۶۲) بهترین ویولن های خود را در آخرین سال های عمرش ساخت و بیشتر کار عمویش را الگو قرار می داد. بزرگ ترین ویولن ساز این خانواده جوزپّه گوارنِری (۱۶۹۸ـ۱۷۴۴) نوۀ برادرِ آندرِآ بود که دِل جِزو لقب داشت. تنها کسی که در تاریخ ویولن سازی برتر از او قرار می گرفت، استرادیواری بود. او در طراحی های خود به جای مکتب آماتی از مکتب برشا پیروی می کرد. جوزپّه برای به دست آوردن عالی ترین صدا، مدل های گوناگونی ساخت و به همین دلیل سازهای او هم شکل نیستند.
(یا: گوارنِریوس) خانواده ای از ویولن سازان اهل کرِمونا، ایتالیا. نخستین صنعتگر این خانواده آندرِآ گوارنِری (ح ۱۶۲۶ـ۱۶۹۸)، از شاگردان نیکولو آماتی بود. او سازهای خود را به سبک آماتی طراحی می کرد و می ساخت. دو پسر آندرِآ، که شاگردانش هم بودند، کار او را پیش بردند: پیِترو جووانّی گوارنِری (۱۶۵۵ـ۱۷۲۰) در مانتوا کار می کرد و چند اختراع داشت؛ جوزپّه جووان باتیستا گوارنِری (۱۶۶۶ـ ح ۱۷۳۸) ویولن هایی عالی به سبک اصیل و بدیع خودش می ساخت. پسر جوزپّه، پیِترو گوارنِری (۱۶۹۵ـ۱۷۶۲) بهترین ویولن های خود را در آخرین سال های عمرش ساخت و بیشتر کار عمویش را الگو قرار می داد. بزرگ ترین ویولن ساز این خانواده جوزپّه گوارنِری (۱۶۹۸ـ۱۷۴۴) نوۀ برادرِ آندرِآ بود که دِل جِزو لقب داشت. تنها کسی که در تاریخ ویولن سازی برتر از او قرار می گرفت، استرادیواری بود. او در طراحی های خود به جای مکتب آماتی از مکتب برشا پیروی می کرد. جوزپّه برای به دست آوردن عالی ترین صدا، مدل های گوناگونی ساخت و به همین دلیل سازهای او هم شکل نیستند.
wikijoo: گوارنری