گوارندگی. [ گ ُ رَ دَ / دِ] ( حامص ) خوشگواری و خوش آیندگی. ( ناظم الاطباء ). صفت گوارنده. گوارایی. مساغ. مرائت. مرائة : از یکی سو رونده آب فرات به گوارندگی چو آب حیات.نظامی.
