گوادر

گوادر ( بلوچی: گْوادر ) بندری ست که در - نیمروز ایالت بلوچستان در پاکستان جای دارد. ریشه ی نام این شهر ازدوواژه ی «گْوات»+«در» ( به - چمار «دروازه ی باد» در بلوچی ) ستانده شده است. این بندر بر - کرانه ی دریای مکران واقع شده و بندری درحال پیشرفت است. دِهْیویِ پاکستان در - سال 2007 امتیاز عملیات بندری گوادر را برای 25 - سال به یک شرکت سنگاپوری واگذاشت و برای 40 - سال آینده آن را یک بندر آزاد بی باژ شناساند. سرمایه گذاران چینی نیز در - تأسیسات بندری ی گوادر سرمایه گذاری کرده اند.
دراین شهر به جزاین که فرهنگ آریایی پیشتاز'است، اثر ازفرهنگ های سامی و حامی هم دیده می شود.
بندر گوادر از - رقیبش بندر چابهار تنها 72 - کیلومتر فاصله دارد.
منطقهٔ گوادر در دوران باستان بخشی از استان گدروزیا در شاهنشاهی ایران بود. و در نوزدهم در زمان سلطنت ناصرالدین شاه قاجار این منطقه بهمراه دیگر مناطق بلوچ نشین در قرارداد گلد اسمیت اول به بریتانیا واگذار شد طبق این قرارداد کلات و مکران و بلوچستان از حاکمیت ایران انتزاع و به بریتانیا واگذار گردید و بلوچستان انگلیس تبدیل گشت. [ ۲] [ ۳] [ ۴]
پس از حملهٔ عرب ها این شهر توسط نیروهای محمد بن قاسم در سال ۷۱۱ میلادی اشغال شد. بعدها این منطقه در دست گورکانیان هند و صفویان افتاد. پرتغالی ها در سال ۱۵۸۱ گوادر را تسخیر کرده و سوزاندند. در طی دویست سال پس از آن، فرمانروایی منطقه در دست حاکمان محلی قبایل بلوچ بود. خان کلات در سال ۱۷۸۳ حاکمیت گوادر را به تیمور سلطان، حاکم مسقط واگذار کرد.
این شهر در سال ۱۹۵۸ بخشی از کشور تازه بنیاد پاکستان شد و در سال ۲۰۰۲ جزئی از ایالت بلوچستان این کشور به شمار آمد.
سید ظهور شاه هاشمی