گِواخاریا، اَلِکْسانْدْر (۱۹۲۹ـ۲۰۰۲)(Gvakharia, Alexander)
ایران شناس گرجستانی. در ۱۹۵۲ دورۀ رشتۀ زبان و ادبیات فارسی را در دانشکدۀ خاورشناسی تفلیس به پایان رسانید. در ۱۹۵۸ با نوشتن پایان نامۀ منابع فارسی روایات گرجی یوسف و زلیخا دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۸۷ صاحب کرسی فقه اللغۀ ایرانی و در ۱۹۸۸ عضو فرهنگستان علوم گرجستان شد. از دیگر آثارش: روایات گرجی داستان های عامیانۀ فارسی (۱۹۷۰)؛ فردوسی (۱۹۶۳)؛ تصحیح ویس و رامین فخرالدین اسعد گرگانی با همکاری ماگالی تودوا (تهران، ۱۳۴۹ش)؛ اهمیت ترجمه های گرجی آثار ادبی فارسی برای تشریح برخی از مطالب ادبیات فارسی ـ تاجیکی به روسی (تفلیس، ۱۹۶۰).
ایران شناس گرجستانی. در ۱۹۵۲ دورۀ رشتۀ زبان و ادبیات فارسی را در دانشکدۀ خاورشناسی تفلیس به پایان رسانید. در ۱۹۵۸ با نوشتن پایان نامۀ منابع فارسی روایات گرجی یوسف و زلیخا دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۸۷ صاحب کرسی فقه اللغۀ ایرانی و در ۱۹۸۸ عضو فرهنگستان علوم گرجستان شد. از دیگر آثارش: روایات گرجی داستان های عامیانۀ فارسی (۱۹۷۰)؛ فردوسی (۱۹۶۳)؛ تصحیح ویس و رامین فخرالدین اسعد گرگانی با همکاری ماگالی تودوا (تهران، ۱۳۴۹ش)؛ اهمیت ترجمه های گرجی آثار ادبی فارسی برای تشریح برخی از مطالب ادبیات فارسی ـ تاجیکی به روسی (تفلیس، ۱۹۶۰).
wikijoo: گواخاریا،_الکساندر_(۱۹۲۹ـ۲۰۰۲)