گوئیدو د آرتزو. گوئیدو د آرتزو ( یا گوئیدو آرِتینوس یا گوئیدو موناکو ) ( از ۹۹۱ یا ۹۹۲ تا بعد از ۱۰۳۳ ) ، نظریه پردازی در زمینه موسیقی بود که در قرون وسطی می زیست. از او به عنوان نمادگذار نت های موسیقی به صورت امروزی ( یا نمادگذاری مدرن یا نمادگذاری استف ) یاد می شود، که جایگزین نمادگذاری «نیومتیک» ( نمادگذاری قدیمی ) شد. نوشته او، «میکرولوگِس»، دومین مقاله شناخته شده در زمینه موسیقی در قرون وسطی بود ( پس از نوشته بوئثیوس ) .
گوئیدو راهبی از نظام بندیکتی و اهل شهرِ ایالتی آرتزو در ایتالیا بود. تحقیقات اخیر مقاله میکرولوگس او را متعلق به سال ۱۰۲۵ یا ۱۰۲۶ میلادی می دانند چرا که او در نامه ای بیان کرده که آن را در سی و چهار سالگی نوشته است. تاریخ احتمالی تولد او سال ۹۹۱ یا ۹۹۲ در نظر گرفته می شود. او اوایل زندگی حرفه ای خود را در صومعه پامپوزا ( در ساحل آدریاتیک نزدیک فِرِرارا ) گذراند. در آن هنگام، مشقتی که سرود خوان ها برای حفظ کردن سرودهای گریگوری داشتند، نظر او را جلب کرد.
او روشی را برای آموزش به سرودخوان ها ابداع کرد تا آن ها در زمانی کوتاه سرودها را یاد بگیرند. این روش خیلی زود در شمال ایتالیا زبانزد شد. هر چند این کار دشمنی و حسادت راهبان دیگر در صومعه را برانگیخت و او وادار شد تا به آرتزو برگردد، و در شهری زندگی کند که هیچ صومعه ای نداشت، اما گروهی بزرگ از آوازخوان های کلیسائی در آن شهر بودند که مربی آنها، اسقف تدالد، از گوئیدو برای رهبری آوازخوان ها دعوت بعمل آورد.
هنگامی که در آرتزو بود، روش های آموزش خود را توسعه داد، از جمله نمادگذاری استف و استفاده از «اوت - رِ - می – فا – سو - لا» ( دو – رِ – می – فا – سو - لا ) برای نت خوانی ( و حفظ کردن نت ها ) . بخش های «اوت - رِ - می – فا – سو - لا» از شش بیت اول سرود «اوت کوئینت لاگزیس» گرفته شده است.
گوئیدو با ابداع «روش دستِ گوئیدو» اعتبار پیدا کرد، یک روش حفظی که بسیار مفید واقع شد. در این روش بندهای انگشتان، متناظر با نت های موسیقی در نظر گرفته می شوند ( البته این روش را به طور کامل نمی توان به او نسبت داد چون تنها توضیحی ابتدایی دربارهٔ این روش از گوئیدو موجود است که نمی تواند سیستم هگزاکوردهای طبیعی، سخت و نرم را به طور کامل شرح دهد ) . «میکرولوگِس» در زمانی نوشته شد که گوئیدو با گروه سرود کلیسائی آرتزو همکاری می کرد و به «تدالد» اهدا شد ( که شامل روش های آموزشی بود که گوئیدو در آن زمان توسعه داد ) . خیلی زود «میکرولوگِس» توجه جان پاپ نوزدهم را به خود جلب کرد، او گوئیدو را به رم دعوت کرد و گوئیدو ( به احتمال زیاد در سال ۱۰۲۸ ) به آنجا رفت اما بعلت بدن ناتوانش پس از مدت کمی به آرتزو بازگشت. در آن هنگام بود که او نامه ای به مایکل پامپوزا نوشت و در آن از روش حفظی «اوت – ر – می – فا - سو - لا» گفت. بعد از این زمان تنها اطلاعات اندکی از گوئیدو موجود است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگوئیدو راهبی از نظام بندیکتی و اهل شهرِ ایالتی آرتزو در ایتالیا بود. تحقیقات اخیر مقاله میکرولوگس او را متعلق به سال ۱۰۲۵ یا ۱۰۲۶ میلادی می دانند چرا که او در نامه ای بیان کرده که آن را در سی و چهار سالگی نوشته است. تاریخ احتمالی تولد او سال ۹۹۱ یا ۹۹۲ در نظر گرفته می شود. او اوایل زندگی حرفه ای خود را در صومعه پامپوزا ( در ساحل آدریاتیک نزدیک فِرِرارا ) گذراند. در آن هنگام، مشقتی که سرود خوان ها برای حفظ کردن سرودهای گریگوری داشتند، نظر او را جلب کرد.
او روشی را برای آموزش به سرودخوان ها ابداع کرد تا آن ها در زمانی کوتاه سرودها را یاد بگیرند. این روش خیلی زود در شمال ایتالیا زبانزد شد. هر چند این کار دشمنی و حسادت راهبان دیگر در صومعه را برانگیخت و او وادار شد تا به آرتزو برگردد، و در شهری زندگی کند که هیچ صومعه ای نداشت، اما گروهی بزرگ از آوازخوان های کلیسائی در آن شهر بودند که مربی آنها، اسقف تدالد، از گوئیدو برای رهبری آوازخوان ها دعوت بعمل آورد.
هنگامی که در آرتزو بود، روش های آموزش خود را توسعه داد، از جمله نمادگذاری استف و استفاده از «اوت - رِ - می – فا – سو - لا» ( دو – رِ – می – فا – سو - لا ) برای نت خوانی ( و حفظ کردن نت ها ) . بخش های «اوت - رِ - می – فا – سو - لا» از شش بیت اول سرود «اوت کوئینت لاگزیس» گرفته شده است.
گوئیدو با ابداع «روش دستِ گوئیدو» اعتبار پیدا کرد، یک روش حفظی که بسیار مفید واقع شد. در این روش بندهای انگشتان، متناظر با نت های موسیقی در نظر گرفته می شوند ( البته این روش را به طور کامل نمی توان به او نسبت داد چون تنها توضیحی ابتدایی دربارهٔ این روش از گوئیدو موجود است که نمی تواند سیستم هگزاکوردهای طبیعی، سخت و نرم را به طور کامل شرح دهد ) . «میکرولوگِس» در زمانی نوشته شد که گوئیدو با گروه سرود کلیسائی آرتزو همکاری می کرد و به «تدالد» اهدا شد ( که شامل روش های آموزشی بود که گوئیدو در آن زمان توسعه داد ) . خیلی زود «میکرولوگِس» توجه جان پاپ نوزدهم را به خود جلب کرد، او گوئیدو را به رم دعوت کرد و گوئیدو ( به احتمال زیاد در سال ۱۰۲۸ ) به آنجا رفت اما بعلت بدن ناتوانش پس از مدت کمی به آرتزو بازگشت. در آن هنگام بود که او نامه ای به مایکل پامپوزا نوشت و در آن از روش حفظی «اوت – ر – می – فا - سو - لا» گفت. بعد از این زمان تنها اطلاعات اندکی از گوئیدو موجود است.
wiki: گوئیدو د آرتزو