گهردار

لغت نامه دهخدا

گهردار. [ گ ُ هََ ] ( نف مرکب ) مخفف گوهردار :
گفتم چه صاعقه است گهردار تیغ او
گفتا جداکننده جسم عدو ز جان.
فرخی.
زدوده تیغ گهردار رنگ داده به خون
بنفشه زار و سمن زار و لاله زار تو باد.
سوزنی.
رجوع به گوهردار شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس