گهر سنج

لغت نامه دهخدا

گهرسنج. [ گ ُ هََ س َ ] ( نف مرکب ) مخفف گوهرسنج. که گوهر سنجد. که گوهر به ترازو سنجد :
به ناسفته دری که در گنج یافت
ترازوی خودرا گهرسنج یافت.

نظامی ( شرفنامه ص 50 ).

من از آن خرده چون گهرسنجی
برتراشیدم این چنین گنجی.

نظامی.

رجوع به گوهرسنج شود.

(صفت ) آنکه گوهر را سنجد جواهرسنج : گفت چندین نورد گوهر و گنج بر نسنجیده هیچ گوهرسنج .
که گوهر سنجد . که گوهر بترازو سنجد .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید