گنگ ده زبان. [ گ ُ گ ِ دَه ْ زَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از گل سرخ است ، و آن را گنگ صدزبان هم میگویند به اعتبار صد برگ. ( برهان ) :
اگر در باغ بِخْرامد به روی گل سخن گوید
ز لطف نطق گویایی به گنگ ده زبان بخشد.عمید لومکی ( از انجمن آرا ) ( آنندراج ).