گُنکور، برادران (Goncourt)
گُنکور، برادران
ادمـــون دو گنکــــور (۱۸۲۲ـ۱۸۹۶) و ژول دو گنکـــور (۱۸۳۰ـ۱۸۷۰) نویسندگان فرانسوی. دو برادر در تألیف خلاصه ای با نام هنر قرن هجدهم (۱۸۵۹ـ ۱۸۷۵)، مشتمل بر تحقیقات تاریخی، و یادداشـــت های روزانه (۱۸۸۷ـ۱۸۹۶)، دربارۀ تاریخچۀ حیات ادبی فرانسۀ آن روزگار همکاری داشتند. ادمون دوگنکور، بنیادگذار آکادمی گنکور بود که در ۱۹۰۳ افتتاح شد. این آکادمی هر سال جایزۀ گنکور را به نویسندۀ بهترین رمان فرانسوی اهدا می کند. ارزش مادی این جایزه، که از حیث اعتبار با جایزۀ بوکر کشورهای مشترک المنافع برابری می کند، فقط ۵۰ فرانک است. برادران گنکور رمان هایی نیز با همکاری یکدیگر نوشتند که مشهورترین آن ها مادام ژِرْوِزه (۱۸۶۹) است؛ از دیگر آثار آنان است: راهبه فیلومن (۱۸۶۱)، رنه موپِرَن (۱۸۶۴)، ژرمینی لاسِرتو (۱۸۶۴)، و مانِت سالومون (۱۸۶۷). ادمون دوشیزه اِلیزا (۱۸۷۷) و عزیز (۱۸۸۴) را به تنهایی نوشت. برادران گنکور کوشیدند تنوع همۀ لحظات زندگی را با برجسته کردن کوچک ترین چیزها توصیف کنند. این کار میسّر نبود مگر به یاری شناختی دقیق و واقعی از زمانه ای که درباره اش می نوشتند (قرن ۱۸). آنان اطلاعات خود را با پژوهش خستگی ناپذیر از نامه ها، اسناد، و متون قدیمی به دست آوردند، که اگر تلاش آنان نبود، به فراموشی سپرده می شدند؛ به همین سبب کتاب های آنان از نظر مورخان معتبر است و تصویرپردازی دقیق روش ها و اسلوب های دورۀ مورد بررسی آنان نیز، آن گونه که در تصویرهایی صمیمانه از قرن هجدهم (۱۸۵۷ـ ۱۸۵۸) و هنر قرن هجدهم آمده است، تحسین معاصرانشان را برانگیخت.
گُنکور، برادران
ادمـــون دو گنکــــور (۱۸۲۲ـ۱۸۹۶) و ژول دو گنکـــور (۱۸۳۰ـ۱۸۷۰) نویسندگان فرانسوی. دو برادر در تألیف خلاصه ای با نام هنر قرن هجدهم (۱۸۵۹ـ ۱۸۷۵)، مشتمل بر تحقیقات تاریخی، و یادداشـــت های روزانه (۱۸۸۷ـ۱۸۹۶)، دربارۀ تاریخچۀ حیات ادبی فرانسۀ آن روزگار همکاری داشتند. ادمون دوگنکور، بنیادگذار آکادمی گنکور بود که در ۱۹۰۳ افتتاح شد. این آکادمی هر سال جایزۀ گنکور را به نویسندۀ بهترین رمان فرانسوی اهدا می کند. ارزش مادی این جایزه، که از حیث اعتبار با جایزۀ بوکر کشورهای مشترک المنافع برابری می کند، فقط ۵۰ فرانک است. برادران گنکور رمان هایی نیز با همکاری یکدیگر نوشتند که مشهورترین آن ها مادام ژِرْوِزه (۱۸۶۹) است؛ از دیگر آثار آنان است: راهبه فیلومن (۱۸۶۱)، رنه موپِرَن (۱۸۶۴)، ژرمینی لاسِرتو (۱۸۶۴)، و مانِت سالومون (۱۸۶۷). ادمون دوشیزه اِلیزا (۱۸۷۷) و عزیز (۱۸۸۴) را به تنهایی نوشت. برادران گنکور کوشیدند تنوع همۀ لحظات زندگی را با برجسته کردن کوچک ترین چیزها توصیف کنند. این کار میسّر نبود مگر به یاری شناختی دقیق و واقعی از زمانه ای که درباره اش می نوشتند (قرن ۱۸). آنان اطلاعات خود را با پژوهش خستگی ناپذیر از نامه ها، اسناد، و متون قدیمی به دست آوردند، که اگر تلاش آنان نبود، به فراموشی سپرده می شدند؛ به همین سبب کتاب های آنان از نظر مورخان معتبر است و تصویرپردازی دقیق روش ها و اسلوب های دورۀ مورد بررسی آنان نیز، آن گونه که در تصویرهایی صمیمانه از قرن هجدهم (۱۸۵۷ـ ۱۸۵۸) و هنر قرن هجدهم آمده است، تحسین معاصرانشان را برانگیخت.
wikijoo: گنکور،_برادران