گنز

لغت نامه دهخدا

گنز. [ گ َ ] ( اِ ) کنز. گنج. رجوع به گنج و کنز شود.

گنز. [ گ َ ] ( اِ ) در دیلمان و گیلان ، شخص درازقد. ( فرهنگ گیلکی منوچهر ستوده ص 215 ).

فرهنگ فارسی

دردیلمان و گیلان شخص دراز قد .

دانشنامه عمومی

گنز روستایی در دهستان ایرندگان بخش ایرندگان شهرستان خاش استان سیستان و بلوچستان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۳۲۷ نفر ( ۱۱۴خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس گنز
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

گنز در گویش دشتی هم به نوع خاصی از زنبورها میگویند البته نه به زنبور عسل.
گنز ( Gənz ) در زبان ترکی به معنی انتهای گلو، خرخره
در زبان لری بختیاری
گنج::زنبور
گنز با تلفظ گُنز در گویش بوشهری ( تنگستانی ) به معنی زنبور است

بپرس