گنده دمی

لغت نامه دهخدا

گنده دمی. [ گ َ دَ / دِ دَ ] ( حامص مرکب ) صفت گنده دم. رجوع به گنده دم شود.

بدبویی دهان گنده دمی .

{halitosis} [پزشکی] تنفس بدبو

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید