گنده دم

لغت نامه دهخدا

گنده دم. [ گ َ دَ / دِ دَ ] ( ص مرکب ) بَخِر. آنکه دهان او بوی بد دهد.

فرهنگ فارسی

کسی که دهانش بوی بد دهد گنده دم : ز نخ چو پشت پلنگ و نغوله چون دم سگ چو شیر گنده دهان سهمناک چون کفتار . ( سوزنی )

پیشنهاد کاربران

بپرس